Een visie op Erdogan

Door een Turkse Nederlander van de eerste generatie. 

Onlangs vertelde Rob Kern mij over een interessante ervaring met een Turkse Nederlander, die het optekenen waard was:

Vorig weekend heeft mijn oudste dochter een nieuwe auto gekocht, een Renault. Aan vader de taak om haar oude Toyota Camry te verkopen. Niets vermoedend maakte ik een paar foto's met mijn mobiele telefoon en zette gisteravond een advertentie op Autoscout24. De Camry wakkerde onverwacht een ongekende koopwoede aan. Binnen een kwartier kreeg ik 60 telefoontjes en 35 sms'jes. Een kwartier later werd er bij mijn huis aangebeld door twee Turkse mannen, die gebrekkig Nederlands spraken. Zij kwamen voor de auto. Hoe dit kon, begreep ik niet. In de advertentie stond geen adres, alleen een postcode zonder huisnummer. De ene man, klein van postuur, stelde zich voor: Osman. De ander niet. Zij boden meteen meer dan tien procent boven de vraagprijs en hadden het geld cash bij zich. Zij wisten ook dat er een postkantoor open was tot 12 uur 's nachts. Dus op naar het postkantoor, het regende. Osman reed mee met de Camry en de andere man ging naar huis. Naar Vlaardingen, vertelde Osman later.

Onderweg naar het postkantoor vroeg ik Osman over de protesten in Turkije tegen Erdogan. Toegegeven, ik was aangemoedigd door de steun van de Turken in Nederland voor de demonstranten in Turkije. Ook de massale protesten in Turkije tegen het beleid van Erdogan gaven mij hoop op een redelijk antwoord. Osman leek een aardige man met een open gezicht. Wel een autohandelaar, maar ik achtte hem betrouwbaarder dan de Nederlandse autohandelaren die mij kort tevoren hadden opgebeld. Enkelen van hen heetten Rico en woonden in Den Bosch.

Enfin. "Osman, wat denk je over de protesten in Turkije?"

"Oh, die zijn allemaal georganiseerd door Duitsland en de EU."

"Maar waarom dan, Osman?"

"Nou, Erdogan is van plan een groot vliegveld te bouwen in Istanbul en de Duitsers zijn bang dat daar veel meer vliegtuigen zullen landen dan in Berlijn. Dat kost de Duitsers heel veel geld. Dat begrijpt u toch?"

"Is dat het?"

"Nee, niet alleen. Duitsland is bang dat zij minder te vertellen krijgen in Europa dan Turkije, als Turkije met 80 miljoen inwoners lid wordt van de EU en dat willen zij niet. En CNN en de NOS worden gefinancierd door Obama."

Dat laatste leek mij sterk, maar ik reageerde niet om Osman niet te storen in zijn verhaal. "Aha, ik begrijp het. En wat denk je van Erdogan?"

"Groot man. Minstens twee meter. Goed voor de economie en goed voor de Turken."

Nu blijkt een Turkse voetballer, Ömer Erdo?an, 1.91 m te zijn, maar of de Turkse premier inderdaad twee meter is, kan ik niet bevestigen.

"En de mensen, die in Turkije protesteren?"

"Ah, allemaal van de PKK. Die kent u toch wel?"

Ik knikte ja, ondertussen behoorlijk ontmoedigd. Laatste poging: "Osman, wat denk je van Atatürk?"

"Groot man, minstens 1.90 m. Wordt misbruikt door de demonstranten, de EU, Nederland en Amerika."

"En de Turken, die in Nederland protesteren tegen Erdogan?"

Osman kijkt mij met zijn aardige ogen indringend aan. En ondertussen zijn wij aangekomen bij het postkantoor. Hij fluistert: "Die worden cash betaald door Israël."

Beste lezer, nu weet u hoe het in elkaar steekt. Deze keer van een insider.