Een Ander Joods Geluid praat poep

Op de website van het Reformatorisch Dagblad staat een ingezonden brief van Jaap Hamburger. Volgens deze voorzitter van Een Ander Joods Geluid moeten we desinvesteren uit Israëlische (zogenaamde) bezette gebieden. Ik heb weinig slechtere artikelen gelezen op het internet.

De oproep tot een boycot van Israëlische bedrijven klinkt steeds luider. Verschillende Nederlandse bedrijven hebben al gehoor gegeven aan dit geluid. Dat is echter nog lang niet genoeg. In een brief op de website van het RD schrijft Jaap Hamburger dat desinvesteren in de bezette gebieden investeren is in een vreedzame toekomst tussen Israëliërs en de Palestijnen. Meneer Hamburger heeft de afgelopen jaren denk ik doorgebracht in een winterslaap.

Zijn hele artikel focust maar op één kant van de zaak. Israël is de grote boosdoener. Zij schenden de mensenrechten, pikken landbouwgrond in en perken de bewegingsvrijheid van Palestijnen in. Volgens meneer Hamburger zou een nieuwe ronde van geweld weleens aanstaande kunnen zijn. De Palestijnen zijn in zijn ogen teleurgesteld in de vredesbesprekingen. Dat de onderhandelaars van de Palestijnen de vredesbesprekingen hebben opgeblazen, doet er blijkbaar niet toe.

Zwijgen
Voor vrede heb je altijd twee partijen nodig. Als één groep de andere groep van de aardbodem wil wegvagen, kun je vrede wel vergeten. Hamas heeft nog steeds in haar Handvest staan dat Israël vernietigt moet worden. De afgelopen jaren hebben de Palestijnen dat keer op keer laten zien. Toen Ariel Sharon de Palestijnen een eigen staat gaf (en daarvoor nederzettingen ontruimde), kreeg Israël als dank raketten op haar dak. Dat gaat tot op de dag van vandaag door. Meneer Hamburger van Een Ander Joods Geluid zwijgt in het stuk in alle talen.

Om de vredesbesprekingen een kans te geven, moest Israël de afgelopen periode veel terroristen vrij laten. Mannen die bloed aan hun handen hadden. Onschuldig bloed. Bloed van vrouwen en kinderen. Daarmee lieten de Palestijnen al zien dat zij de vredesbesprekingen totaal niet serieus namen. Je vraagt een mogelijke vredespartner immers niet om het vrijlaten van terroristen die Israël op haar ziel hebben getrapt? Je eist van je tafelgenoot toch niet dat zij terroristen vrij laten die kinderen hebben gedood? Daarmee roer je in pijnlijke wonden. Abbas deed dat echter wel. Wederom zwijgt Jaap Hamburger.

Terroristen
Vervolgens onthaalden de Palestijnen in de Gazastrook en op de Westelijke Jordaanoever deze moordenaars met een groot feest. Vuurwerk, applaus, staande ovaties en toespraken van Palestijnse hoogwaardigheidsbekleders vol lof en aanbidding. Israël werd vernederd voor de ogen van de hele wereld, maar nog veel erger, voor de ogen van haar eigen bevolking. Ouders die een kind waren verloren, zagen hoe de moordenaars van die kinderen werden vereerd als goden.

Met die mensen moest Israël vervolgens onderhandelen over vrede. Jaap Hamburger hoor je niet.

Blind
Nee, Een Ander Joods Geluid wijst maar naar één kant. Zij zien maar één boosdoener: Israël. Dat de Palestijnen keer op keer hun eigen glazen ingooien, ziet men niet. Men zwijgt, en zal blijven zwijgen, over China (Tibet), over Marokko (Westelijke Sahara) en Turkije (Cyprus). Dat is hypocriet! Men sluit de ogen en is willens en wetens blind.

Tot slot een retorische vraag. Stelt u zich voor dat Israël en de Palestijnen van rol wisselen. Dat de Palestijnen de militaire, financiële en wetenschappelijke macht krijgen en Israël de huidige positie van de Palestijnen gaat bekleden. Denkt u dat Israël in dat geval morgen nog bestaat?

De vraag stellen is hem beantwoorden.

U kunt mij volgen op Twitter onder de naam @MeijerHerman. Kijkt u ook eens op mijn site.