Drama van Oslo mag niet leiden tot verstommen rechtse kritiek

De
feiten zijn bekend. Afgelopen vrijdag richtte in Oslo een 32-jarige
Noor een waar bloedbad aan. Later zou duidelijk worden dat de dader een
groot tegenstander is van het multiculturalisme, feminisme, egalitarisme
en ga zo door. Voor velen onder ons zal dat even slikken zijn geweest,
want voor velen behoren de ideeën van de dader immers tot de eigen
politieke overtuiging. Het kan zelfs heel goed dat deze aanslag sommigen
tot twijfel heeft gebracht over die politieke overtuiging.

Links Nederland proeft deze twijfel en ziet haar kans schoon. Eindelijk
heeft zij een stok om Wilders c.s. mee om de oren te slaan. Wat door
middel van uitlachen, bagatellisering, doodzwijgen, nazificering en
zelfs vervolging niet is gelukt, ligt nu binnen handbereik. Het enige
wat nog moet gebeuren is de rechtse kiezer ervan te overtuigen dat het
door Wilders c.s. aangehangen gedachtegoed in wezen net zo gevaarlijk is
als de door hen zo verfoeide islam.

Daarmee is heel opiniërend Nederland de afgelopen dagen dan ook
drukdoende geweest. De usual suspects twitterden zich suf en natuurlijk
deed ook Grote Roerganger Francisco van Jole op Joop.nl een duit in de
rode zak. Waar links normaliter bij islamistisch terrorisme zowat over
elkaar heen buitelt om maar te benadrukken dat de door de dader
aangegeven motivatie - de islam - toch echt niet zijn werkelijke
motivatie kan zijn, is dat nu geheel anders. Niks slechte jeugd,
maatschappelijke verschoppeling, nee, het is overduidelijk zijn
anti-multiculturalisme, anti-europianisering, anti-feminisering
enzovoorts die hem aanzette tot zijn gruwelijke daden.

Nu wil ik hier alles behalve gaan betogen dat dat niet de werkelijke
motieven zijn geweest van de Noor. In tegendeel. Waar ik wel tegen wil
ageren, is de verdachtmaking van de niet-gewelddadige aspecten uit zijn
denken. De vergelijking met de islam gaat dan ook niet op. Waar het
gewelddadige aspect zowel in de Koran als in de hadith zit ingebakken,
is dat geenszins het geval in het denken van 'Nieuw Rechts'. De door het
Noorse monster aan dat denken toegevoegde gewelddadige aspect is door
hemzelf daaraan toegevoegd; het is de toevoeging van een zieke geest,
niet die van allerlei theoretici.

De gewelddadige consequenties die de Noor aan dat denken heeft
verbonden, mogen dan ook niet leiden tot het afschrijven van kritiek op
het multiculturalisme, Europa et cetera. Het is juist het feit dat erin
het Noorse publieke debat amper ruimte is/was voor dergelijke kritiek
dat mede heeft bijgedragen aan dit drama. De dader zag geen democratische
middelen voorhanden en greep daarom naar wapens. Als het al mogelijk is
om een dergelijk drama te voorkomen, is dat door middel van het vrije debat; niet het
onder het tapijt schuiven van reële problemen.