De Zuid-Koreaanse obsessie met 'schoonheid'

Plastische chirurgie is big business in Zuid-Korea, zo weten we dankzij de komkommertijd bij de publieke omroep.

In de zomer is het armoe troef bij de publieke omroep. De meeste programma's van de publieke omroep gaan ieder jaar een paar maanden met zomervakantie. De Wereld Draait Door en Pauw & Witteman zijn er even niet meer, een dagelijks nieuwsprogramma als Vandaag de Dag stopt tijdelijk vanwege het beperkte budget en de NOS zendt zomercolumns uit om het Journaal te vullen. Het geld is op, de bodem is bereikt.

De zomer is daarom een mooie periode om niet te veel op de bank te hangen. En toch zendt de publieke omroep ook tijdens de zomer af en toe iets uit dat de moeite waard is om te kijken. Zoals BNN's Obsessions. De reisdocumentaireserie over Azië is niet geproduceerd door BNN, maar de productie is – zoals in de zomer wel vaker het gebruik is – een aankoop uit het buitenland. Voor een omroep die even lekker met vakantie wil, is zo'n aankoop de ideale oplossing.

De tweede aflevering van Obsessions (152.000 kijkers) ging over de fascinatie van Zuid-Koreaanse vrouwen én mannen voor plastische chirurgie. Wat zeg ik, jonge Zuid-Koreanen zijn geobsedeerd door het uiterlijk en de 'perfecte' schoonheid. Want hoe val je in positieve zin op in een land waar 50 miljoen mensen wonen? Door het uiterlijk van een K-popster of actrice na te jagen, daar zijn de meeste Zuid-Koreaanse vrouwen wel van overtuigd. Meer dan 60 procent van hen heeft een cosmetische ingreep laten doen. Ook de mannen zijn niet vies van plastische chirurgie, daartoe meestal aangemoedigd door hun moeders, die het beste willen voor hun kinderen op zowel het relationele als het professionele vlak.

Met name dat laatste is opvallend. In Zuid-Korea passen mannen en vrouwen niet alleen hun oogleden, neuzen en kaaklijnen aan omdat ze een partner zoeken, maar ze doen het minstens even vaak omdat ze anders geen baan kunnen vinden. Het klinkt een beetje vreemd in onze Westerse oren, maar uiterlijke schoonheid speelt in Zuid-Korea een grotere rol op de werkvloer dan in Nederland. Met een vorm van onderbeet kun je net zo goed niet solliciteren, want er is altijd wel een Zuid-Koreaan te vinden die geen onderbeet heeft en dus vast een betere werknemer zou zijn.

Klinkt oppervlakkig? Er zijn zelfs Zuid-Koreanen die hun 'levenslijnen' op de handen aanpassen, in de hoop dat ze een beter en langer leven hebben. Het nieuwe 'normaal': jezelf tot in het oneindige 'verbeteren', alleen maar om überhaupt een baan of een partner te kunnen vinden. Het is een vicieuze cirkel, want de kinderen van ouders die aan plastische chirurgie doen, worden natuurlijk niet geboren met onberispelijke oogleden en perfecte jukbeenderen. Zo houden ze zichzelf wel bezig. Rare jongens, die Zuid-Koreanen.