De vluchteling die wel zou moeten mogen blijven
Een streng asielbeleid is een groot goed, maar je moet er niet compleet in doorslaan. Een Afghaanse tolk die voor het Nederlandse leger heeft gewerkt wordt nu onterecht teruggestuurd.
Zoals u weet ben ik al jaren een overtuigd voorstander van een zo streng mogelijk asielbeleid. Zolang Nederland nog een te uitgebreide verzorgingsstaat heeft lijkt het me beter slechts twee categorieën immigranten op te nemen. Allereerst degenen die ofwel economisch iets structureels en fundamenteels kunnen toevoegen aan Nederland. En in de tweede plaats is ook Nederland onderdeel van het beschaafde deel van de wereld, en moet het diens aandeel nemen in opvangen van slachtoffers van oorlogsgeweld.
En uiteraard al helemaal als deze mensen ook nog enige tijd werkzaam zijn geweest voor het Nederlandse leger:
De Afghaanse defensietolk Abdul Ghafoor Ahmadzai wordt alsnog door Nederland uitgezet. Het enkele feit dat iemand ( ) voor een Nederlandse missie heeft gewerkt, is onvoldoende om de verantwoordelijkheid voor de behandeling van een asielaanvraag over te nemen, schrijft staatssecretaris Fred Teeven (Immigratie, VVD) vanochtend aan de Tweede Kamer. Ahmadzai vroeg eerder asiel aan in Noorwegen.
De tolk deed vorige maand zijn verhaal in NRC Handelsblad. De 31-jarige Afghaan werkte jaren voor de legers van Nederland en de Verenigde Staten in Afghanistan. Hij vluchtte in 2010 nadat zijn broer werd vermoord en hij zelf werd bedreigd. Nadat zijn asielaanvraag in Noorwegen was afgewezen, kwam hij naar Nederland.
En in Nederland doet de IND (uitleg aan de leek: de ambtelijke instantie die beslist over verblijfsvergunningen) ongelooflijk moeilijk. Vandaag werd zelfs bekend dat Ahmadzai wordt weggestuurd. Om dit besluit te rechtvaardigen verschuilt de IND - en de verantwoordelijke bewindspersoon Fred Teeven - zich achter een waar oerwoud van regels. Hij beroept zich op allerlei verdragen waarbij zowel Nederland als Noorwegen - het land waar Ahmadzai als eerste asiel aanvroeg - partij zijn, en oordeelt vervolgens dat aangezien ze in Oslo aan dezelfde principes moet toetsen, de Noren het heus ook wel zelf kunnen. En dus moet Ahmadzai terug naar Noorwegen, wat voor hem waarschijnlijk ook terug naar Afghanistan betekent.
Maar aan verdragsrechtelijke regels heb je natuurlijk niks als je dood in de ogen staart in Kabul. Daarnaast is het gewoon ook onfatsoenlijk iemand een werkbetrekking te bezorgen waarin hij levensgevaar loopt, en hem nadien niet te helpen wanneer dat levensgevaar daadwerkelijk lijkt te worden omgezet in een aanval. Daarnaast heeft Nederland uiteraard de plicht te zorgen, en er belang bij, dat extremistische moslimorganisaties zo min mogelijk leed kunnen veroorzaken. Als dat betekent dat je een Afghaan naar Nederland moet halen, dan zij dat maar zo. Elke dode in Afghanistan is immers een PR-overwinning voor de Taliban en al-Qaeda, en iedere PR-overwinning van die clubs laat het Westen steeds weer een stukje zwakker lijken.
Het is dus in zowel het belang van Ahmadzai en Nederland zelf dat eerstgenoemde gewoon alsnog op de één of andere manier een plek krijgt in ons land. Dat wij niet harteloos zijn en waarde hechten aan een menselijk leven, is juist wat ons onderscheidt van de ISIS-en van deze wereld. Dat moeten we koesteren, en dus niet ten grabbel gooien.
Lees ook