De tragikomedie over de stofzuiger en de EU
De nieuwe betuttelende stofzuigerrichtlijn van de Europese Unie is dankbaar materiaal voor eurosceptici. Maar kijk uit, want ook eurofielen zoals Frans Timmermans proberen dit soort regels te gebruiken om zichzelf als eurokritisch neer te zetten.
De nieuwe richtlijn van de Europese Unie, die binnenkort fabrikanten van stofzuigers zal verbieden nog langer apparaten te verkopen die meer dan 1600 watt aan stroom gebruiken, heeft al behoorlijk wat stof doen opwaaien (pun intended). Na de kromme komkommers en de olijfolie op restaurantstafels is dit het volgende stukje iconische EU-beleid wat aantoont dat deze organisatie een ziekelijke neiging heeft zich met elk detail van het leven van Europese burgers te willen bemoeien en te controleren. Nu mogen stofzuigers ook niet zo hard zuigen als dat 'de mensen thuis' wellicht zouden willen. Eurosceptici hebben zich geroerd, en ook minister Timmermans heeft zich tegen dit soort regels uitgesproken.
Dat laatste is tegen het zere been van Parool-columnist Teun van de Keuken:
Maar wie is dat Europa die dat doet? Het beeld dat de klagers oproepen is dat Brusselse ambtenaren op een achternamiddag uit verveling maar weer eens een regeltje in elkaar draaien. Maar zo is het niet gegaan. Deze ecodesignrichtlijn, zoals hij officieel heet, en waar fabrikanten volgens VVD'er Verheijen zo veel last van hebben, is er nu juist gekomen op verzoek van die fabrikanten zelf. Die produceren voor de hele EU en komen in elke lidstaat andere normen tegen. Dat is lastig fabriceren. Als ze nu overal dezelfde regels hebben, is dat makkelijker stofzuigers bouwen.
Op hun verzoek heeft de Europese commissie de stofzuigerrichtlijn in elkaar gezet, die is goedgekeurd door de ministers - ook de Nederlanders - die worden gecontroleerd door hun nationale parlementen. Ten slotte is dat voorstel goedgekeurd door het Europarlement. Ook door de partijgenoten van Timmermans (PvdA) en Verheijen.
Een waarachtig relaas. Helaas trekt Van de Keuken vervolgens de verkeerde conclusie: Timmermans moet gewoon niet klagen hierover, en daarmee is de kous dan af, lijkt hij te suggereren. Zo werkt het natuurlijk niet: dat partijen als de PvdA inzake deze kwestie boter op hun hoofd hebben is waar, maar dat mag niet leiden tot het dan maar schouderophalend implementeren van dit stukje betuttelende en machtsmisbruikende regelgeving. Want uiteraard blijft het zottigheid dat de EU dit soort paternaliserende regels probeert op te leggen, en al helemaal dat fabrikanten via Europese wetgeving kennelijk kunnen afdwingen hoe hun consumenten hun producten precies gebruiken. Met de mooie principes van de vrije markt, inclusief Smith's onzichtbare hand, heeft het allemaal niet veel te maken.
Gaat Timmermans afrekenen met dit corporatisme, deze kartelvorming en dit soort crony-capitalism wat binnen de EU zo welig tiert en aanzet tot dit soort belachelijke nieuwe regels? Teun van de Keuken heeft weliswaar veel vertrouwen in onze aanstaande eurocommissaris, maar ik heb zelf zo mijn bedenkingen.
Lees ook