De revolte van rechts
Een ondernemer betaalt zich blauw aan belastingen. Dat is een kwalijke zaak, we moeten als Nederland onze MKB'ers koesteren en eren als helden.
Op 1 april verscheen er op de site van het NRC een stuk over een column van Jort Kelder. De datum doet denken aan een grap, maar niets is minder waar. Het onderwerp van het stukje is hartstikke serieus. Onder de kop: 'Rijk, rechts en radeloos' beschrijft Jort Kelder de stemming onder de 'elite'. De stemming zit er in, zeggen we maar, volgens Kelder is het wachten op de revolte van rechts.
Geloof me, ik sta voor de zalen waar ze bijeenkomen en de clubs waar ze pacteren. Eén doffe klaagzang over de verbeten staat. Het broeit, het gist, ze zijn het zat. En het is een kwestie van tijd voor een verse Fortuyn of Verdonk deze Nieuwe Teleurgestelden gaat exploiteren. Dit weekend verzenden ze moedeloos de blauwe envelop, maar het wachten is op de revolte van rechts.
Jeuk
Nu zal ik eerlijk zijn, ik ben een ZZP'er (Ik maak meteen maar even reclame; MeijerHerman, tekstschrijver en communicatieadviseur), dus in die zin ben ik belanghebbende. Mijn bedrijfje is echter (nog) klein, ik hoor dus niet bij de hoge middenklasse die Jort Kelder in zijn column beschrijft.
Wel vind ik dat er een verkeerde geest in Nederland hangt. Niet dat alle grootverdieners tof zijn, alles behalve. Als ik denk aan bankdirecteuren die er een gigantisch zooitje van maken of aan mevrouw Albayrak, oud-directeur van het COA, begint het te jeuken. Tegelijkertijd moeten we alle grootverdieners niet op één hoop gooien. De meeste grootverdieners zijn hard werkende ondernemers. Vaak jong begonnen, verschrikkelijk veel uren gemaakt, een paar keer afgegaan als een gieter, maar uiteindelijk heel succesvol geworden.
Helden
Die mensen, dat zijn helden! Zij hebben de VOC-mentaliteit in de goede zin van het woord. Deze ondernemers moet Nederland koesteren. Zij zorgen immers voor werkgelegenheid en belastinginkomsten. Op die manier zorgen zij dat onze verzorgingsstaat overeind blijft. Samen zorgen zij ervoor dat de zwakken in onze samenleving, uit allerlei potjes van de overheid, geholpen kunnen worden. En wat krijgen ze vaak? Stank voor dank!
Onze helden verdienen meer. Meer respect en meer dank. Deze ondernemers moet onze overheid dan ook aanmoedigen en stimuleren. De bedrijven, de ondernemers, kunnen Nederland immers weer uit het slop helpen. Dat kan de politiek niet en dat kunnen banken uiteindelijk ook niet.
Crisisheffing
Dat stimuleren doet onze overheid op dit moment echter niet. Integendeel, met de zogenaamde 'crisisheffing' worden ondernemers juist ontmoedigd.
Werkgevers moeten in 2013 een eenmalige crisisheffing betalen van 16% over het loon uit tegenwoordige dienstbetrekking (inclusief bonus) dat zij in 2012 aan een medewerker hebben betaald, voor zover dat loon hoger was dan 150.000. Deze eenmalige heffing moet 500 miljoen opleveren, als extra bijdrage van de hogere inkomens aan het oplossen van de begrotingsproblematiek.
Onder het mom: 'de zwaarste schouders, de zwaarste lasten' kan er veel de laatste jaren in Nederland. Het klinkt ook nobel en scoort makkelijk. Toch moet je oppassen, als ondernemers massaal het bijltje erbij neer gooien en denken: "bekijk het maar lekker met al die belastingen; ik stop met werken", is Nederland nog veel verder van huis.
Vlaktaks
De oplossing? Ik ben groot voorstander van de vlaktaks. Ook dan betalen de sterkste schouders de zwaarste lasten, 30% over 200.000 euro is immers veel meer dan 30% over 50.000 euro. Een belastingvrijstelling voor de laagste inkomens, en Nederland heeft een simpel en rechtvaardig belastingstelsel. Werken loont (weer), ondernemen is nog leuker en onze creatieve helden zorgen voor meer werkgelegenheid.
Wedden dat die rechtse revolte er dan niet komt!
U kunt mij ook volgen op twitter onder de naam @MeijerHerman
Lees ook