De (on)begrijpelijke run op Facebook

Vrijdag heeft de IPO van Facebook plaats. De beursgang. Een wonderlijk evenement, voor een wonderlijk bedrijf. Al maandenlang is de financiele wereld in rep en roer over de aanstaande handelsmogelijkheid in aandelen van het speeltje van wonderkind Mark Zuckerberg. Deze jongeman mag na vrijdag een paar nullen op zijn bankrekening bijschrijven, zoveel is duidelijk. Hoewel, feitelijk zal het om wat cijfers aan de voorkant gaan, aangezien hij miljardair was voor hij alcohol mocht drinken.

Het bijzondere aan de IPO van Facebook is dat het de klassieke verschijnselen vertoont van een aandelenbubbel, in het klein.

Normaal gesproken stelt een bedrijf bij een beursgang haar boeken open voor potentiele investeerders en doet het er alles aan om kristalhelder te krijgen wat er met het beursgeld gaat gebeuren. Logisch ook, want die inversteerders willen hun geld terugzien. Zo niet Zuckerberg. In de maandenlange rep en roer gaf hij geen thuis bij vragen van investeerders. En passant deed hij nog een amper verklaarbare fotoapp-aankoop van 1 miljard, om een paar weken later aan te kondigen dat hij dan toch een paar gesprekken met mogelijke investeerders zou hebben. Maar alleen op zijn voorwaarden. Oh, en dan was er nog General Motors - niet de minste - die deze week, drie dagen voor de beursgang, publiek maakte dat zij haar € 40 miljoen jaarbudget voor Facebook-reclame terugtrok. Heeft geen enkel effect, aldus GM.

De uitkomst voor de IPO is dan ook voorspelbaar: de aandelen Facebook zijn niet aan te slepen! Uitverkocht zelfs. Wie wil er nu niet investeren in een bedrijf waar men niets van weet, dat rare investeringen doet en dat haar klanten kwijt raakt omdat haar enige product geen enkel nut zou hebben? Me, me, me!!

En het mooie is, zo hoor het ook! In een markt zonder risico's boekt niemand winsten. En dat weten niet alleen grote investeerders, maar ook de kleine huis-tuin-en-keuken beleggers, die nu allemaal een graantje mee willen pikken van het onverklaarde en niet-transparante succes van Facebook. En dat gaat soms fout. Want bij risico's nemen hoort niet alleen hoge potentiële beloning, ook potentieel verlies. Zo werkt de markt nu eenmaal. En als de politiek dat mechanisme nou eens fijn met rust laat, en niet bij geleden verliezen achteraf begint te bleren en miepen dat het allemaal niet zo had gemogen, dan zou er niets aan hand zijn. BAM!