De kiezer spreekt: het CDA staat nergens voor
Het is verbazingwekkend, maar een groot deel van het electoraat heeft geen idee waar het CDA nu eigenlijk voor staat. Schokkend he?
Het Parool bericht vandaag - en andere kranten gingen er ook mee aan de haal - dat het voor maar liefst twee derde van de kiezers onduidelijk is waar het CDA voor staat.
Ruim de helft noemt het ook een foute keuze van de christendemocraten om in een minderheidskabinet met VVD te gaan zitten dat afhankelijk was van gedoogsteun van de PVV. Volgens 56 procent zou het CDA nu veel duidelijker moeten uitspreken dat het in 2010 een foute beslissing heeft genomen door samen te werken met de partij van Geert Wilders.
Dat blijkt zondag uit de wekelijkse politieke peiling van Maurice de Hond. Ook onder CDA-stemmers zegt 55 procent dat de partij duidelijker afstand moet nemen van de samenwerking met de PVV.
Het probleem van het CDA is niet dat men in een gedoogcoalitie is gaan zitten met de PVV. Nee, de werkelijke fout is dat men zich, toen Wilders het liet vallen, meteen heeft gedistantiëerd van de voormalige gedoogpartner. De manier waarop het CDA na de val van het kabinet is omgegaan met Wilders en de zijnen geeft de kiezer de indruk dat men het zelf een fout vond om samen te werken met de PVV. En, tsja, als je dat vindt, als je dat uitstraalt, wil de kiezer dat je het ook verwoordt.
Zo gek is dat niet.
In Amerika hebben ze een mooie term voor dit soort mensen (mannen, vaak): empty suits. Ze hebben een pak aan, ze kunnen heel mooi en goed praten, maar er zit niets achter.
Het aparte is dat dit ooit juist de grote kracht was van het CDA. Ze konden zowel samenwerken met links, als met rechts. Het maakte de christendemocraten allemaal niets uit. Ze gooiden er af en toe een zin uit over 'goed rentmeesterschap', en dat was het dan weer.
Tegenwoordig werkt het anders. Je moet nu ergens voor staan. Doe je dat niet, dan rekent de kiezer keihard met je af.
Kan het CDA zich opnieuw uitvinden? Kan men nu dan wel ergens voor staan?
