De holle retoriek van Roemer

De man blijft spreken in algemeenheden, halve waarheden en hele leugens. Maar hij zorgt ervoor dat het joviaal klinkt, dus zijn achterban wordt er blij van. Ze zullen van een koude kermis thuiskomen als hij z'n zin krijgt.

In een Nieuwsuur-debat versus Alexander Pechtold wist Roemer herhaaldelijk de kritische vragen (zowel van zijn tegenstander als van de gespreksleider) te pareren met een gulle lach en een bon mot. Mooie woorden - maar er zullen geen mooie daden op volgen. Tenslotte kan iedereen wel gouden bergen beloven, maar als er geen geld voor is komt er weinig van terecht. Daarom probeerde Pechtold ook keer op keer om het debat richting de bekostiging van de plannen te sturen ("Waar haalt u het geld vandaan, meneer Roemer?"). Maar dan komt er dus weer een goedklinkende doch betekenisloze uitspraak uit de mond van Roemer, en er komen geen kritische vervolgvragen.

Toch wordt het pijnlijk duidelijk waar de plannen van de SP op zullen uitdraaien: hogere lasten en meer schulden voor ons hele land. Roemer dreigt graag met grote woorden ("Het land wordt kapotbezuinigd!"), maar hij heeft geen enkel bewijs voor zijn aggressieve stellingen. Een jaarlijks begotingstekort van 3% vindt Roemer veel te radicaal, dus eigenlijk zouden we - dit zegt hij zelf - minder moeten bezuinigen en dus méér moeten lenen. Wat hij totaal negeert is dat zelfs een tekort van 3% betekent dat we jaarlijks zo'n 18 miljard euro bijlenen. Een flinke smak geld!

De staatsschuld is nu al over de 400 miljard, en daar betalen we jaarlijks miljarden rente over. Als dat bedrag ook nog ieder jaar met meer dan 18 miljard omhooggaat wordt óók die rente steeds hoger. Hoeveel wil Roemer bijlenen? 20 miljard per jaar? Of 25 miljard? Of nog meer? Het lijkt wel alsof hij vóór 2020 een staatsschuld van 500 miljard wil realiseren! De rentelasten zouden gigantisch zijn. Dat is allemaal geld dat niet aan nuttige zaken besteed kan worden: geld dat dus elders bezuinigd moet worden. Maar niet in ruil voor een lastenverlichting, zoals het hoort. De lasten blijven hoog, de nuttige bestedingen gaan omlaag, en er worden miljarden verbrand aan rentelasten op de staatsschuld.

Helaas weet Roemer dit behendig te verbergen voor zijn kiezers. In werkelijkheid verhoogt hij de lasten en zal hij uiteindelijk méér moeten bezuinigen dan alle andere partijen. Zijn kreten over het "stimuleren" van de economie hebben al net zo weinig inhoud als de rest van zijn verhaal. Roemer doet alsof er extra geld gemaakt kan worden als de staat "banen schept". Hij noemt het voorbeeld van talloze sociale huurwoningen die hij wil laten bouwen. Maar wat hij niet vertelt is dat alle lonen en alle andere kosten die daarbij komen kijken moeten worden betaald van belastinggeld. Dat is dus helemaal geen stimulans, maar wéér een extra klap voor ieder werkend mens. Hij stimuleert de economie niet, hij zuigt het land enkel uit.

In dit opzicht doet de economische theorie van het socialisme denken aan Dracula: Roemer meent dat hij ons land gezond kan maken door het bloed er aan de ene kant uit te zuigen, en het er aan de andere kant weer in te spuiten. Netto blijf je achter met twee pijnlijke wondjes en geen druppel extra. Met zijn vriendelijke lach en zijn lege beloften kan hij dit niet verbergen voor de kritische kijker, hoe hard hij dit ook probeert. Graag doet hij alsof het streven naar een gezonde begroting een verplichting is die uit Brussel komt, maar in werkelijkheid is het niets anders dan gezond verstand.

Over de EU moet Roemer sowieso niet te hoog van de toren blazen, want inhoudelijk verschilt hij op dat punt eigenlijk weinig van Pechtold. Allebei verklaarden ze gisteren hard dat ze vóór de EU zijn, maar dat ze dit instituut van binnenuit willen veranderen. Dat horen we D66 nu al decennia beweren, en het is er nog nooit van gekomen. Het zal er ook onder Roemer niet van komen: hij is ondanks zijn ontkenningen inmiddels een EU-apologeet. Wie dus een hekel heeft aan het economische rampbeleid van de SP, maar er uit weerzin tegen de EU op zou willen stemmen, kan die keuze beter heroverwegen.

Dat is uiteindelijk kenmerkend voor alles dat de SP te bieden heeft: woorden zonder daden, kreten zonder inhoud. Alles wordt onder het tapijt geschoven, en een ander wordt met de rekening opgezadeld. Dat is de logica van een socialist: "de kater komt later, denk daar maar niet over na, nu geef ik jullie allemaal cadeautjes". Het ultieme populisme, dat van alles belooft en uiteindelijk niets levert. Roemer is een man die dit land niets anders kan bieden dan holle retoriek en vreselijke armoe.