"De eurocrisis is een chronische ziekte geworden"

"De ECB, die zichzelf als de redder van Europa ziet, heeft de financiële markten volkomen verziekt en een instabiele, dus onhoudbare situatie gecreëerd."

Telegraaf-columnist Jaan van Duijn heeft een bijzonder interessante column geschreven over de Europese schuldencrisis en bijbehorende economische problemen.

In zijn stuk legt hij uit dat banken massaal de schuld hebben gekregen voor de kredietcrisis, die op zijn beurt gezien wordt als de oorzaak van de depressie waar Europa jarenlang onder gebukt gaat, maar dat die theorie eigenlijk niet klopt. Ja, banken zijn te ver gegaan en hebben de economie in de problemen gebracht door hun wangedrag waarbij veel te grote risico's werden genomen, maar dat verklaart niet alles.

Nee, andere mensen en organisaties zijn minstens medeverantwoordelijk:

In Europa veroorzaakte de lage eurorente een huizenzeepbel in landen als Spanje en Ierland. Krediet was te goedkoop en op een beperking van de hoeveelheid krediet werd niet gestuurd. De basis voor de latere problemen met Griekenland werd ook in de jaren voor het uitbreken van de crisis al gelegd. Vanaf het moment dat Griekenland in 2001 de euro invoerde, liep het al fout. De Griekse lonen schoten omhoog, de overheidsbestedingen werden flink opgevoerd en het Griekse handelsbalanstekort liep op naar 17% van het bbp, maar Europa greep niet in.

Van Duijn legt uit dat dit een nogal dure grap was, die ons honderden miljoenen eur's heeft gekost

"De noodsteun van meer dan €200 miljard aan Griekenland was niet nodig geweest als het land niet tot de eurozone was toegelaten en in ieder geval veel geringer geweest als Europa eerder had ingegrepen. De eurocrisis is een door de EU zelf veroorzaakte crisis."

Het meest problematische aan dit verhaal is, aldus Van Duijn, dat Europese staten er niets van hebben geleerd. Als dat wél zo was zouden de rentes bijvoorbeeld verhoogd zijn. In plaats daarvan heeft de Europese Centrale Bank ze continu laag gehouden.

Daar komt bij dat individuele lidstaten geen lagere, maar hogere schulden hebben dan een aantal jaren geleden. Niemand betaalt zijn schulden af. De enige 'maar' is dat sommige landen ervoor zorgen dat de staatsschuld minder snel groter wordt, maar dat is niet voldoende om de Europese economie in staat te stellen om zich te herstellen.

Van Duijns conclusie is dan ook dat de eurozone nog altijd in groot economisch gevaar is en dat de ECB, die zichzelf als dé grote redden van Europa presenteert, de hele Europese economie in gevaar brengt.