De euro betekent voor Nederland een permanente onteigening van vrijheid en vermogen

Ik zal deze column beginnen met een tiental uitspraken uit mijn boek 'Het Eurobedrog' (2014), Bruno de Haas zijn boek 'Laat de Leeuw niet in zijn hempie staan' (2014) en uit Bernard Connolly's boek 'The Rotten Heart of Europe' (1995). In willekeurige volgorde. Ik daag vervolgens elke econoom en politicus uit om hier gaten in te schieten. Graag zelfs, kom maar op.

1. "De jaarlijkse donatie van Duitsland aan de zuidelijke eurolanden zal een jaarlijks terugkerend bedrag zijn van 7 á 8 procent van het Duitse Bruto Binnenlandse Product". (ofwel circa € 240 miljard per jaar, elk jaar opnieuw, red.).

2. "Een land kan een structureel handelstekort alléén wegwerken, indien zij haar economische structuur verbetert, dat wil zeggen: de productiviteit van het bedrijfsleven. Succes valt of staat met een verbetering van het ondernemingsklimaat. De ervaring leert, dat hervormingen en bezuinigingen lastig zijn vol te houden, indien een land geen zelfstandig monetair beleid kan voeren."

3. "Destijds, in 1997, is door de Europese politiek ten onrechte de voor de Nederlandse economie noodzakelijke revaluatie van de gulden tegengehouden, waardoor er aan het Nederlandse volk een groot stuk welvaart is onthouden. De conversiekoers van de gulden naar de euro is circa 13 procent te goedkoop geweest. De juiste ruilverhouding had ƒ 1,95 moeten zijn in plaats van ƒ 2,20."

4. "Doorgaan met de euro betekent voor Nederland in een redelijk optimistisch scenario een toekomstig welvaartsverlies van 400 miljard euro oftewel bijna 25.000 euro per persoon en een ton per gemiddeld gezin met 2 kinderen."

5. "Ondanks het feit dat Nederland al een fors deel van de Griekse schuld in feite heeft kwijtgescholden door accoord te gaan met ellenlange looptijdverlengingen en renteverlagingen, is de positie van Griekenland volstrekt hopeloos met een staatsschuldquote van meer dan 170 procent van haar Bruto Binnenlands Product".

6. "Invoering van een Noord-Zuid euro, of beter nog, een terugkeer naar nationale munten, al dan niet volgens de 'TMS-formule', met eerlijke en economisch gerechtvaardigde wisselkoersen, zullen direct financieel én economisch én sociaal voordeel opleveren voor de eurozone als geheel (interne markt!) als voor de individuele lidstaten afzonderlijk".

7. "Voor een open economie als de Nederlandse komt een 'noordelijke euro' zonder Frankrijk, oftewel een terugkeer naar de oude fanclub van de D-mark, dichtbij een optimaal valutagebied. Als Nederland de pijn van een permanente transferunie wil vermijden, dan zit er niets anders op dan de euro uit eigen beweging te verlaten."

8. "De gekozen methode van de troika van 'interne devaluatie' van de zuidelijke periferie is een uiterst pijnlijk, langdurig en inhumaan traject, dat leidt tot massale en structurele werkloosheid en dat bovendien de onderliggende oorzaak, de one-size-fits-all euro, niet oplost".

9. "Een vertrek uit de euro vormt geen gevaar voor de Nederlandse welvaart, aangezien Nederland geen buitenlandse schuld heeft, integendeel. Nederland zal zich buiten de Europese Unie voorspoediger ontwikkelen dan erbinnen. Het verhaal dat onze buitenlandse handel dan instort is een spookverhaal".

10. "De minst slechte oplossing voor Nederland, en eigenlijk voor alle landen, is het ontmantelen van de euro. De euro zorgt voor een permanente onteigening van vrijheid en vermogen. Met de gulden krijgt Nederland de controle terug over de belangrijkste prijs in de monetaire economie, de rente. De juistheid daarvan is de beste garantie op een duurzame welvaart".

Wel heren politici en economen, schiet mij maar lek. Om met de woorden van Bruno te besluiten: "Stoppen met deze muntunie vereist inzicht in de eigenschappen van geld, het losse verbindingsstuk in de economie, dat tegelijkertijd een sociale afspraak is, en politieke moed. Het inzicht ligt er nu. Dan kan er maar één verklaring zijn als Nederland blijft doorgaan met de euro...".