De eeuwige pech van de Koerden
In het AD van vanochtend valt een artikel te lezen over de benaderde positie van de Koerden en waar dat door komt. Is het inderdaad een kwestie van pech?
De terugtrekking van de Amerikanen, IS die een nieuw offensief is begonnen, Turkije die op de loer ligt, het valt ze allemaal maar niet mee! Daar komt nu ook nog eens een gevoel van verraad bij omdat 'het Westen' ze nu laat vallen als een baksteen.
Voor Trump is het een verkiezingsbelofte en een slechte deal om te blijven hangen. De Koerden hebben geen staat, zijn onderling verdeeld en verspreid over een aantal landen in de regio (Irak, Turkije, Syrië, Iran etc.).
Wat ze echter wel verenigt zijn de externe vijanden. Turkije heroverde Afrin, het Iraakse leger hernam Kirkoek, Amerika laat ze vallen en 'het Westen' heeft nooit echt beloftes richting hen nagekomen. Koerden lijken haast wel een marionet voor regionale geopolitieke spelers.
Ze maken het zichzelf echter ook niet altijd even makkelijk. Het feit dat zij een stuk liberaler zijn dan de Soennitische bevolking zorgt natuurlijk voor wrijving in de omgeving, waardoor bevolkingen ze liever mijden. Door hun verdeeldheid worden terreurgroepen als de PKK, direct de stok om mee te slaan als 'de Koerden' voor iemand een probleem zijn. Het heeft namelijk maar weinig zin om als Koerdische te gaan beweren dat jij er niet bij hoort, terwijl de PKK zegt voor de bevrijding van de Koerden te vechten, je bent en blijft verdacht.
De Koerden gaan zware tijden tegemoet, zoveel is duidelijk. De kans op een eigen staat daalt ook weer met de dag, terwijl zoveel mensen hun leven hebben gegeven voor juist dat sprankje hoop van een eigen volk met eigen grenzen. Tragisch.
