De eco-Berlijnse muur

Al jaren verwonder ik mij, niet zonder zorg, over wat er in onze maatschappij gevaren is. Hoe komt het toch dat wij in constante angst zouden moeten leven vanwege enkele moleculen asbest hier, een microSievert straling elders, ongelijke stoepen en al helemaal vanwege een rampzalige opwarming, die echter al 18 jaar geleden gestopt is.

Het zal wel aan mij liggen, maar ik behoor tot die anti maatschappelijke autoritaire naoorlogse generatie die degelijk klassiek onderwijs heeft gehad, opgevoed is met duidelijk gezagsstructuren en analytische vorming om het verleden, en dus ook de toekomst, met kritische relativering te bezien.

Als ik de huidige media-uitingen lees, dan behoor ik tot een zich onverantwoordelijk gedragende generatie die zonder scrupule en gespeend van elk zondebesef Moeder Aarde heeft veranderd in een lady in distress die dringend door een koene eco–ridder gered moet worden. Er schijnt heel veel mis te zijn met Moeder Aarde, als ik de milieubeweging moet geloven. Koorts, griep, een nare hoest? Het is in elk geval heel ernstig. Ik geloof stellig dat wij zorgvuldig met het milieu moeten omspringen en dat er een rol voor de milieubeweging is weggelegd om dit te bewaken. Maar ik vrees dat er toch het een en ander niet deugt, erg veel zelfs.

Is het namelijk toeval dat na de ondergang van het communisme er een intense fixatie bij de toen zieltogende milieubeweging is ontstaan voor de door Al Gore voorgespiegelde klimaatcatastrofes die door de mens veroorzaakt zouden zijn? En waar moesten al die verweesde marxisten en maoïsten naartoe? U voelt het al. Is het verder toeval dat de AGW-hypothese (Anthropogenic Global Warming; door de mens veroorzaakte catastrofale opwarming) samenvalt met postmoderne opvattingen waarin zelfs de Stelling van Pythagoras als een relatieve waarheid wordt bestempeld: ‘dat is jóúw waarheid, maar niet de mijne’, hoor je vaak uit postmoderne mond. Zie daar maar eens een discussie mee te voeren. Feiten en cijfers zetten postmodernen weg als niet ter zake doend. Het is de intentie van de goede bedoeling die maatgevend is en aan berekeningen hebben ze geen boodschap. Dit zet de deur open voor elke lukrake bewering, want die is immers even ‘valide’ als elke wetenschappelijk bevestigde, dan wel weerlegde, hypothese, toch? Vermakelijk is het Sokal-experiment. Dit gedachtegoed dat zich niet zonder resultaat probeert op te dringen aan onze beleidsvormers, bleek een vruchtbare voedingsbodem voor een verborgen en veel gevaarlijker ideologie: het cultuurmarxisme.

In zijn boek Avondland en Identiteit gaat Sid Lukassen hierop in. Het komt erop neer dat het marxisme de economische strijd tegen het kapitalisme weliswaar heeft verloren. Niettemin is het marxisme in de vorm van cultuurmarxisme er wel degelijk in geslaagd om de Westerse maatschappij naar de ondergang te brengen door desinformatie en het benadrukken van zondebesef en boetedoening waardoor de Westerse identiteit, normen, tradities en waarden, wegrotten. In een interview met de voormalig KGB’er Bezmenov maakt deze duidelijk hoe dit ging: ‘wij plantten anti hiërarchische, anti paternalistische en pro multiculturele ideeën in de hoofden van academici om zo hun wortels en cultuur te ondermijnen en uiteindelijk de bodem onder de Westerse volkeren weg te slaan. Daarom noemde onze voorhoede zich cultuurmarxisten’.

Hoe succesvol is dit gebleken! Wie gelooft nu niet dat Moeder Aarde te gronde gaat, de fossiele brandstoffen bijna op zijn, de ijsbeer bijna is uitgestorven, Amersfoort binnenkort aan zee komt te liggen, allemaal de schuld van het inhalige kapitalistische Westen? Boetedoening, zondebesef en slavenmoraal zijn na bijna 5 decennia druppelsgewijs ingieten van dit gif tot in elke porie van onze cultuur doorgedrongen. De milieubeweging, als willige spreekbuis van het cultuurmarxisme, heeft met succes de misvatting opgedrongen dat onze kapitalistische maatschappij een ernstige bedreiging vormt van het ecosysteem, ja zelfs het voortbestaan van Moeder Aarde. Het Westerse kapitalisme wordt ingepeperd dat het schuldig is aan een catastrofale opwarming die alleen door de boetedoening door middel van de in het Energieakkoord vastgelegde buitensporige penitentie kan worden voorkomen. Deze penitentie is het onbetaalbare en onhaalbare hernieuwbare energiebeleid dat geheel op wensdenken en geloof in wonderen berust: de energiebelasting van € 60 miljard die u als belastingbetaler moet opbrengen.

Haast u want het is – overigens al 45 jaar – 5 voor 12! Wee u want uw zonden komen anders ook over uw kinderen en kleinkinderen! Onschuldige kinderen worden nu op school getraumatiseerd met dit zondebesef.

Kan deze ontwikkeling een halt worden toegeroepen? Ik vrees dat dit geen eenvoudige opgave is, wat uit het interview met Bezmenov ook wel blijkt. Hoe bekeer je een fanatiek gelovige?

Wat zeker opvalt zijn de leugens, overigens norm van het cultuurmarxisme, waaronder de Hockeystickgrafiek, Climategate en de vermeende 97%-consensus onder de wetenschappers. Ook het buitensluiten van criticasters door de BBC en andere media, is onderdeel van deze systematiek van kritische geluiden tot zwijgen te brengen. Zelfs het IPCC doet hieraan mee door cruciale informatie weg te moffelen.

Laat ik mij beperken tot enkele verifieerbare feiten. Wat meer kan ik anders doen?

De opwarming van 0,8°C na de Kleine IJstijd, na 1750, valt ruim binnen de natuurlijke variatie van 6 graden tot – 4 graden van de klimaatschommelingen sinds 11.000 jaar (einde laatste grote ijstijd). De stelling dat menselijke CO2–emissie tot catastrofale opwarming leidt, is door de meetreeksen en het falen van alle klimaatmodellen van het IPCC, weerlegd. De aarde warmt al 18 jaar niet meer op ondanks sterke stijging van de CO2–emissie. De koene klimaatridders kunnen nog wel even thuis blijven.

Derhalve kan de AGW–hypothese naar het rijk der fabelen verwezen worden. Het poolijs bereikt recordhoogten en herstelt opzienbarend; de ijsbeerpopulatie dito, de oceaanverzuring valt ruimschoots binnen de natuurlijke variatie. Fossiele brandstoffen zijn, vooral schaliegas en –olie, nog voor vele honderden jaren voldoende. De beschikbaarheid van thorium als energiebron is vrijwel oneindig (bronnen beschikbaar). China, India en andere opkomende beschavingen zetten grootschalig in op thorium, terwijl zij met verbazing het Europese gemodder bezien. Zij zien het Westen, met name Europa, dan ook als een teloorgaande beschaving. Zo ging het met alle grote beschavingen in de geschiedenis. Het Westen, Europa zeker als Avondland, is nu aan de beurt en zal over 2 eeuwen een verdwenen cultuur zijn.

De ondergang van het Westen kan niet duidelijker zichtbaar gemaakt worden dan in het propageren van hernieuwbare energie.

Bron hier.

Een EROI lager dan bijna 10 betekent dat een beschaving niet in stand kan blijven of u moet in de woestijn gaan wonen (Concentrated Solar Power).

Ter verdere verduidelijking is het feit dat het vermogen uit hernieuwbare bronnen niet minder dan een duizendste is van dat van fossiele bronnen en een tienduizendste van CO2–vrije! kernenergie, zeker thorium.

Thorium is, zoals gezegd, praktisch oneindig, eenvoudig en goedkoop te winnen. Deze technologie schept een heel ander beeld van wél duurzame energietransitie omdat deze de toegang tot betaalbare stroom ook in de ontwikkelingslanden waarborgt, in tegenstelling tot windmolens en de huidige generatie zonnepanelen.

Tegen de tijd dat deze technologie ook in het Westen in gebruik is, zal Nederland de twijfelachtige eer hebben voor de kust de duurste schroothoop uit de menselijke geschiedenis te hebben met dank aan een opgedrongen cultuurmarxistische ideologie, postmoderne intenties, genegeerde wetenschappelijke kritiek en bovenal gebrek aan moedige politici.

Een fascinerende vraag dringt zich ten slotte op: met welk recht kan Brussel een boete opleggen wanneer Nederland de klimaatdoelstelling niet haalt? Dat recht zou immers gebaseerd blijken op de frauduleuze hockeystickgrafiek die ten grondslag ligt aan de afspraken in Kyoto. Bovendien is de andere grondslag, de AGW–hypothese weerlegd. Bij mijn weten kan er geen boete worden opgelegd voor een niet aantoonbare overtreding.

Zullen Brussel en de hernieuwbaarheid–Kerk zich dan ook verschansen?

Zo verging het het marxisme in elk geval toen het zich genoodzaakt zag de Berlijnse muur op te richten om haar fiasco te maskeren. Evenzo symboliseert het hedendaagse cultuurmarxisme via de milieubeweging haar fiasco door de oprichting van deze eco-Berlijnse muur voor onze kust:

(Klik voor vergroten.)

Windmolens Noordwijk
De foto is de geverifieerde animatie van het uitzicht na voltooiing van de windplannen in het Nationale Energieakkoord en is gemaakt in opdracht van strandpaviljoen Thalassa Zandvoort door Bureau Bint.

Aldus Jeroen Hetzler.

Bron hier.

Voor mijn eerdere DDS–bijdragen zie hier.