De Dagelijkse Standaard wenst u een heel gelukkig nieuwjaar!
Zo zeg. Dat enorme klotejaar 2020 zit er dan eindelijk bijna op. Gelukkig maar. Want wat hebben we dit jaar een ellende meegemaakt. We lijken wel beland te zijn in een horrorfilm of in een eng boek over een vreselijke toekomst, zoals 1984 van George Orwell. Goddank dat we dit jaar nu eindelijk achter ons kunnen laten en vooruit kunnen kijken naar... nou ja, naar wat eigenlijk?
Ik ga geen lange samenvatting van dit jaar schrijven. Geen opsomming van nieuwsfeitjes. Dat heeft namelijk helemaal geen zin: we weten allemaal wat er dit jaar gebeurd is. Er kwam een virus uit China naar de rest van de wereld. Onze overheid maakte er vervolgens een enorme puinhoop van. Eerst werd ontkend dat het virus gevaarlijk was voor ons land, daarna werd te lang gewacht met het nemen van maatregelen... en toen ging de staat opeens helemaal los, wat uiteindelijk resulteerde in draconische maatregelen die de vrijheid zo erg beperken dat je ze alleen maar dictatoriaal kunt noemen.
Oh, en dan was er de toeslagenaffaire nog. Ook dat was een enorme bende. We ontdekten dat ministers en staatssecretarissen, de Belastingdienst zelf, en zelfs rechters al lang wisten wat er aan de hand was, maar iedereen hield elkaar de hand boven het hoofd. De enigen die er wél aan moesten geloven waren onschuldige burgers. Die werden finaal de financiële vernieling in geholpen. Maar daar hadden al die eerder genoemde boven-ons-gestelden lak aan. F*ck de burger, die mag best kapot gemaakt worden, als het gezag van de staat maar beschermd wordt.
Ja, het was een rotjaar. Een jaar dat we heel snel willen vergeten.
Maar helaas, ik heb slecht nieuws. 2021 wordt mogelijk nog erger dan 2020. Want de lockdown gaat onverminderd door. Niet alleen bij ons, maar ook elders. Overal zijn het gestoorde wetenschappers en doorgeslagen virologen die bepalen wat er gebeurt. Op zijn best is er gewoon geen aandacht voor toenemende armoede, werkloosheid, depressiviteit, en zelfs lichamelijke ziektes (anders dan corona), en op zijn slechtst doen overheden het allemaal bewust.
In het nieuwe jaar gaan er talloze kleine bedrijven omvallen. Een enorm deel van het MKB gaat failliet. Restaurants en cafés zullen massaal verdwijnen. Winkelstraten komen (grotendeels) leeg te staan. Tienduizenden en misschien wel vele honderdduizenden mensen gaan hun baan verliezen en worden afhankelijk van de overheid – die dan (mark my words), later in 2021 vrijwel zeker met het voorstel komt om een 'basisinkomen' in te voeren dat nauwelijks genoeg is om van te overleven, maar oh, oh, wat moeten we daar blij mee zijn.
Ondertussen worden de grote multinationals alleen maar groter en rijker. De supermiljardairs (Jeff Bezos, Mark Zuckerberg, Bill Gates) worden zo rijk dat ze bijna alles in handen krijgen; een wereldwijde, globalistische elite van superrijken die bepaalt wat er verkocht wordt en waar, en zelfs wat we online mogen zeggen. Áls restaurants, bioscopen en cafés al terugkomen, dan zullen ze eerst en vooral het eigendom zijn van grote ketens, en dus van de superrijken die al zoveel hebben. Jan de Kleine Ondernemer zal nergens te bekennen zijn – of op zijn best genoegen moeten nemen met een hongerloontje in dienst van zo'n keten/superrijke.
Overheden gaan nog even lekker door met het handhaven en implementeren van 'coronamaatregelen.' Uiteindelijk komen ze met een vaccinatiepaspoort of iets dergelijks; alleen door te bewijzen dat we gevaccineerd zijn kunnen we dan weer volledig meedoen aan het publieke leven. Zonder bewijs geen bezoek aan een restaurant, een voetbalstadion, of zelfs maar een treinreis. Op deze manier wordt in ieder geval dit deel van onze medische gegevens publiek. En wij moeten dat maar accepteren. Doen we dat niet, dan zijn we wappies die de rest van hun leven maar lekker binnen moeten zitten.
Normaalgesproken wens ik iedereen altijd een goed nieuwjaar. Een gelukkig nieuwjaar, zelfs. Nu zal ik dat niet doen. Want de kans dat 2021 'goed' wordt is nihil. Het wordt een vreselijk jaar; een jaar waarin we op moeten komen voor onze rechten én onze welvaart. Doen we dat niet, dan komen we terecht in een dystopische werkelijkheid waarin onze rechten opgeschort zijn, onze welvaart grotendeels verdwenen is, en wij 'het oude normaal' alleen nog maar in onze herinneringen zullen zien.
Wat ik u dan wel wens? Een jaar met moed, wijsheid, en standvastigheid. Een jaar waarin u opkomt voor uw vrijheid, uw rechten, uw bezittingen, uw baan, uw onderneming en uw gezin. Een jaar waarin u zegt 'genoeg!' En een jaar waarin u de overheid en al die gestoorde virologen en wetenschappers terug in hun hoek dwingt.
Oh ja, én een jaar dat u en de uwen in goede gezondheid doorkomen, natuurlijk.
