De berichtgeving over Gaza in politiek-correcte media is geknoei, onwetendheid en amateurisme

In de politiek-correcte media is de berichtgeving over Gaza bepaald geknoei te noemen. Onwetendheid en amateurisme gaan hand in hand. De Dagelijkse Standaard meldde al het geknoei van de NOS met een filmpje. Hieronder nog een paar voorbeelden.

Er wordt vaak gezegd dat de demonstranten een ‘recht op terugkeer’ zouden hebben naar het voormalige Palestina. Echter, Palestina heeft als onafhankelijk land nooit bestaan. Vijftig jaar terug niet, 500 jaar terug niet en 5.000 jaar terug ook niet. Net zoals het land 'de Levant' nooit heeft bestaan, en het land 'Drenthe' en ook niet. Waarom dan toch keer op keer insinueren dat zo een land ooit wel bestaan heeft?

Een recht op terugkeer voor vluchtelingen - laat staan hun nakomelingen - bestaat al evenmin in het internationaal recht. Met die 'terugkeer' bedoelen zij dat Israël zou moeten ophouden te bestaan. Waarom wordt dat dan niet benoemd? Er wordt bericht dat sommige Palestijnen graag doodgeschoten willen worden. Nu, dat kan overal ter wereld. Wie als radicale moslim met een groot mes in de hand de gewelddadige confrontatie zoekt met Franse soldaten in Parijs of Amerikaanse agenten in New York weet: dit ga ik niet overleven. Wiens schuld is het dan als je dit niet overleefd? De schuld van die Franse soldaten, of van die Amerikaanse agenten?

Dat doet degene toch helemaal zelf. Anders gesteld: hoe graag wil je dood als je een zwaar beveiligde militaire grens in een conflictgebied, dat de grens tussen Gaza en Israël is, willens en wetens gaat bestormen, met messen, betonscharen en molotovcocktails in de hand? Het zijn die Palestijnen -zelf- die al dit geweld -zelf- orkestreren. Het Israëlische leger schiet niet zomaar, maar om haar burgers te verdedigen. Als Hamas terroristen de grens met duizenden doorbroken hadden - wat de intentie was - was er een veelvoud aan doden gevallen.

Ook wist iedereen dat er met scherp geschoten zou worden, Israël heeft immers eindeloos gewaarschuwd. Waarom benoemen de media deze toch vrij simpele actie-geeft-reactie relatie niet? Bovendien wordt het motief van velen om toch die dood te zoeken niet vermeld: om directe toegang tot het islamitisch paradijs te verkrijgen, als martelaar in de strijd tegen de ‘ongelovigen’. Dat is wat Hamas de bevolking voor houdt en hun imams prediken.

Ook wordt vaak vermeld dat de Palestijnen in Gaza een vreselijk leven hebben. Dat hebben ze ook. Maar hoe komt dat? Het antwoord is heel simpel: doordat de terroristische Hamas-beweging Gaza bestuurt. Israël wil Gaza helemaal niet (anders was Israël er in 2005 natuurlijk niet weggetrokken) en wil net als met Jordanië en Egypte gewoon in vrede samenleven.

Als Hamas al haar tijd en geld had ingezet in de ontwikkeling van Gaza, dan had Gaza het Singapore aan de Middellandse Zee kunnen worden. Hamas vuurt echter liever raketten af op Israël en steunt IS-terroristen in Egypte. Net als elk ander land ter wereld nemen Israël en Egypte dan maatregelen.

Dan komt er een blokkade van militair te gebruiken goederen van Israël en beperkt Egypte het personenverkeer en wordt het er allemaal niet gezelliger op. Daar komt dan bovenop een groot gebrek aan stroom en medicijnen omdat Fatah daar niet meer voor wilt betalen als gevolg van de ruzie van Hamas. Conclusie: ja, in Gaza is het leven vreselijk, maar dat wordt veroorzaakt door Hamas.

Hoe moeilijk is het om het conflict tussen Hamas en Israël eens wat professioneler te beschrijven? Om zelf eens te bedenken dat Israël de dorpen die soms op maar 1 kilometer van de Israëlische grens liggen moet beschermen? Inderdaad, at all costs. Simpelweg omdat er ook allemaal kinderen en ouderen in die dorpen wonen. Als staat heb je de plicht om die te beschermen.

Awi Cohen is bestuurslid van Likoed Nederland