Daarom is er geen vrede: Palestijnen vernoemen plein naar moordenaar van 22 kinderen

Ooit was Israël een prachtige plek waar joden, moslims en zelfs christenen in vrede konden samenleven, maar na de opleving van het gekunstelde Palestijnse nationalisme en de heropleving van de jihad is daar een einde aan gekomen. Onder Israëlisch leiderschap is het land prachtiger, groener en welvarender dan ooit tevoren, maar die vreedzame coëxistentie is ver te zoeken tegenwoordig.

De oorzaak daarvan ligt bij dit soort walgelijke en contraproductieve acties. In 1974 vermoordde de Palestijnse terrorist Khaled Nazzal maar liefst 22 Israëlische kinderen en vier docenten bij een aanslag op een school in Ma'alot. In elk normaal 'land' zou zo iemand verafschuwd worden, maar niet in de Palestijnse gebieden: hij werd als een held onthaald, en krijgt nog steeds de best mogelijke behandeling van de autoriteiten daar.

Daar is vandaag nog even een schepje bovenop gedaan. Zoals het CIDI bericht heeft men daar namelijk besloten om vrolijk een nieuw plein naar deze kindermoordenaar te vernoemen. Normaal gesproken vernoem je zulke plekken naar belangrijke historische leiders, wetenschappers of mensen die het belang van anderen voor dat van zichzelf stelden. Aangezien de Palestijnen als volk echter totaal geen geschiedenis hebben - die term is bedacht om het afnemen van Israëlisch land legitiemer te doen klinken - hebben ze helemaal niet zulke mensen, en moesten ze het kennelijk maar doen met zo'n terrorist ofzo.

Maar zonder gekkigheid: dit is nou precies het probleem. Of je nu vindt dat de Palestijnen een goed recht op een eigen staat hebben of niet, of je Israël nu steunt of niet: de huidige politiek van terrorismeverheerlijking in de Palestijnse gebieden is onacceptabel. Dat men Nazzal daar als zogenaamde 'vrijheidsstrijder' ziet kan ik me ergens nog voorstellen, maar hoe kun je in hemelsnaam iemand verheerlijken die tientallen kinderen vermoord heeft? Dat kun je onmogelijk nog een goede zaak noemen. Helaas groeit een hele generatie Palestijnen (en Arabieren in het algemeen) op met het idee dat het doden van joden geen misdaad, maar juist het hoogst haalbare is. Als het kinderen zijn krijg je eigenlijk nog bonuspunten. Men wordt daar van jongs af aan geleerd dat alles wat niet islamitisch is vernietigd moet worden, en deze vernoeming is daar slechts de zoveelste stap in.

Deze uitspraak heeft zijn actualiteit helaas dan ook nog lang niet verloren: zolang de Palestijnen meer waarde hechten aan de dood van joden dan aan het leven van hun eigen kinderen, komt er nooit vrede.