Column Jan Roos: One

Premier Rutte vindt het nummer One van U2 het beste zijn gevoel bij het nieuwe kabinet verwoorden. Nou leuk, laten we dan even naar de tekst kijken.

Ik denk niet dat het door kabinet-Rutte III een stuk beter zal gaan, hooguit even beroerd als onder Rutte II. En we hebben inderdaad iemand om de schuld te geven: Mark Rutte.

Je kan inderdaad wel stellen dat ik teleurgesteld ben in Rutte. Ik heb nog op hem gestemd toen hij begon. Met zijn kabinet Rutte I liet hij zien een echte rechtse leider te willen zijn - iets dat we echt nodig hebben in dit land. Daarna bleek hij niet meer dan een strandballetje dat met alle winden meewaait. En dat geeft een bijzonder vieze smaak in de mond, kan ik je zeggen.

Daarbij gaat het in politiek niet om liefde, maar om vertrouwen. Dat vertrouwen is geheel weg door toedoen van Rutte zelf. Steeds maar draaien, steeds maar liegen, steeds maar niet doen wat-ie beloofd heeft.

Dat klopt. Totdat jullie elkaar weer loslaten. Van de drie kabinetten-Rutte zal dit derde kabinet de meest lastigste klus worden. Vier partijen met grote, vrijwel onoverbrugbare verschillen en met de absoluut kleinste meerderheid van zesenzeventig zetels. Er hoeft maar eentje zijn kont tegen de krib te gooien en het hele kaartenhuis stort in elkaar. Just One!

Nou, je kreeg met de VVD toch weer heel veel stemmen. En dat is knap gezien de verwoesting door alle enorme bezuinigingen van het vorige kabinet, het negeren van de uitslag van het Oekraïnereferendum en het weggeven van ons land aan de Europese Unie. Dus nu niet zeuren.

Het zal inderdaad heel veel pijn gaan doen. Want ik geloof niet dat dit lang gaat duren. En dat is maar beter ook.

Dissident is er nodig.

Eentje maar.

(Hup Pieter Omtzigt)