Column Jan Roos: Na het Oekraïneverdrag is het officieel: Nederland is een bananenrepubliek geworden

Een bananenrepubliek is een populaire benaming voor een politiek instabiel en corrupt land dat vaak rijk is aan grondstoffen en waar staatsgrepen en revoluties aan de orde van de dag zijn. Zo staat deze term althans beschreven op Wikipedia. Ondanks dat wij politiek stabiel zijn, nooit staatsgrepen of revoluties hebben en totaal niet rijk aan grondstoffen zijn is Nederland er eentje. Waarom? Het is hier zo corrupt dat politieke instabiliteit, staatsgrepen en revoluties niet eens een kans krijgen. Zijn de dictators in Afrika te herkennen aan hun protserige uniformen en potsierlijke rijkdom, in ons land dragen ze een scheiding en een saai blauw of grijs pak.

De enige “volksopstand” na de politieke moord op Pim Fortuyn is het raadgevend referendum over het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne geweest. Ik heb als campagneleider de hele gang van zaken voor, tijdens, en na het referendum met lede ogen moeten aankijken hoe verrot onze “democratie” is. Een samenwerkingsverband van politici, media, opiniemakers en peilers hebben dit land in hun greep en wensen te kunnen doen wat zij goed achten. De bevolking is niets meer dan vervelende ruis.

Toen wij bij GeenPeil op zo'n 250.000 van de 300.000 benodigde handtekeningen voor een referendum zaten kreeg ik van de NOS een sms'je of ik ze kon bellen als we het hadden gehaald. Dat was zo'n beetje de eerste keer dat er door het staatsjournaal aandacht werd besteed aan ons initiatief. Niet met een item, maar met dedain. Verder werden we door vrijwel de hele mainstream media genegeerd.

Toen er 427.939 geldige stemmen binnen waren moesten ze wel. En dus begon het afschrijven van de initiatiefnemers als extreem-rechtse gekkies, was het een studentengrap van dronken fascisten en moesten we ons niet laten kapen door de onderbuik. Enfin. De vaderlandse pers en haar opiniemakers waren vrijwel allemaal negatief. De Haagse politiek kon natuurlijk niet achterblijven. Zo was het onderwerp te moeilijk, ging het over een simpel handelsverdragje waar niemand zich zorgen om hoefde te maken en moest de democratie niet misbruikt worden door grappenmakers. Pro-referendumpartij D66 maakte zich het meest belachelijk door eerst het referendum te verwerpen, het onderwerp zou namelijk te moeilijk zijn voor het volk (lees: ze willen na het referendum in 2005 over de Europese Grondwet niet weer met de neus op de feiten gedrukt worden dat de Nederlandse bevolking geen trek heeft in de Europese Unie), om daarna opeens enthousiast het referendum te omarmen. De VVD, groot tegenstander van referenda en groot voorstander van het verdrag, voerde als regeringspartij totaal geen campagne. Zo hoopten Rutte en zijn kornuiten dat door zo min mogelijk aandacht te geven, de opkomstdrempel van 30% niet gehaald zou worden. Dat is geen volksvertegenwoordiging, maar volksverlakkerij.

Tijdens het referendum waren er in veel gemeenten vrijwel geen stemhokjes. Pure frustratie van de democratie. Bij het eerste debat over de uitslag - 61% bij een opkomst van 32,2% en dus geldig - ging direct regeringspartij PvdA door de knieën. Voor het referendum zouden ze de uitslag accepteren, erna niet meer. Zo ging ook D66 door de pomp. De “democraten” riepen voor de in hun ogen negatieve uitslag, de wil van het volk te respecteren. Tijdens het debat hoefde dat al niet meer. Openlijk liegen en bedriegen in de Kamer: het kan allemaal.

Een meerderheid van de stemmers zein nee. Daar ging Rutte een 'ja, mits' van maken. De vraag op het stembiljet was ja of nee, nergens was een 'ja, mits' te bekennen. Volgens de premier waren mensen in het land bezorgd over een aantal puntjes en zou hij die weg halen. Belachelijk: 61% was tegen dit verdrag. Punt. Na maanden gesteggel kwam premier Rutte met een zogenaamd geitenpaadje. Een A4'tje met allemaal geleuter over wat er niet in het verdrag staat. Totaal onzinnige nonsens. Er stond wel meer niet in het associatieverdrag, daarmee doe je geen “recht aan de nee-stemmer”.

Om de goedkeuring van de Eerste Kamer te krijgen voor dit geitenpadje was het handelsverdragje verworden tot een geopolitieke ramp als we niet alsnog zouden tekenen. De premier loog dus het volk een keer voor. Was dat toen het associatieverdrag niks voorstelde of toen het opeens catastrofaal zou zijn voor het continent? Hoe dan ook, hij loog een keer.

Ondertussen is de referendumwet waarvan gebruik is gemaakt voor dit referendum vermoord. Mede door initiatiefnemers van de wet als D66, GroenLinks en de PvdA. Hieruit blijkt dat deze partijen nooit hadden verwacht dat er gebruikt van gemaakt zou kunnen worden. Nu dat wel het geval is gebleken moet het verdwijnen. Inspraak van het volk zijn ze niet van gediend. De rol van D66 is hier het meest beschamend. Die club is notabene opgericht voor referenda en meer burgerinspraak.

Deze week ging de Eerste Kamer ook akkoord met het inlegvel van Rutte en dus met het associatieverdrag tussen de EU en Oekraïne. Het CDA, de Christenunie en de SGP - voor de Tweede Kamerverkiezingen nog partijen die vonden dat naar de wil van het volk geluisterd moest worden - stemden zonder schaamte voor. Het was dus verkiezingsbedrog om de waarheid - namelijk dat ze al wisten dat hun senatoren voor het verdrag zouden stemmen - te verzwijgen.

Nederland gaat dus akkoord met het “handelsverdragje” met het meeste corrupte land van Europa. Waarom weet niemand, want het gaat ons alleen maar ellende opleveren. Maar het meest verschrikkelijke is de hele gang van zaken met betrekking tot hoe onze politici hiermee zijn omgegaan.

Media negeerden het, opiniemakers demoniseerden het, peilers verzonnen positieve uitslagen, partijen draaiden, politici logen, campagnes werden gefrustreerd, stemmen moeilijk gemaakt, uitslag niet erkend, referendumwet gesloopt, verkiezingsbedrog gepleegd en uiteindelijk de democratie gekraakt. Allemaal dingen die zogenaamd alleen maar in bananenrepublieken zouden gebeuren. Vergeet het, we leven er in eentje.