Deze week trekt columnist Jan Roos ten strijde tegen het NOS Jeugdjournaal. Het nieuws voor kinderen is gewoon propaganda, betoogt Jan. En hij legt dat uit aan de hand van de nieuwe mascotte van het programma, de 16-jarige klimaatprinses Greta Thunberg.
Als u een inkijkje wil hebben in hoe het masseren van de kindergeest in zijn werking gaat, raad ik u aan om eens het Jeugdjournaal van de NOS te kijken. Met een journaal heeft het weinig van doen: het is eerder een dagelijkse opfriscursus voor de jeugd hoe zij dienen te denken. Dag in dag uit wordt verteld wat voor een verschrikkelijke man Donald Trump is, hoe zielig de Palestijnen zijn, dat de multiculturele samenleving een aanwinst is en dat wel allemaal schuldig zijn aan de opwarming van de aarde en er heel snel iets moet gebeuren.
Vooral bij het laatste onderwerp is angst aanwakkeren bij de jeugd een standaard terugkerend onderwerp. Ik ben helemaal geen voorstander van alleen maar koetjes en kalfjes bespreken in het programma. Hard nieuws kunnen kinderen prima verwerken, maar deze eenzijdige propaganda is misselijkmakend. Als mascotte wordt steeds Greta Thunberg op het schild gehesen. Deze Zweedse klimaatheidi - herkenbaar aan lange vlechten langs het immer droevige gezicht - mag overal in de wereld haar klimaathysterie laten horen. Ze wordt als held van de jeugd gepresenteerd.
Het meisje komt over als iemand die ze niet allemaal op een rijtje heeft, en dat klopt ook. Ze noemt zichzelf een klimaatactivist met Asperger. Deze aandoening is een vorm van autisme waarbij een gebrek aan inlevingsvermogen, asociaal gedrag en een grote belangstelling voor een specifiek onderwerp een paar van de symptomen zijn. Ze heeft jaren depressies gehad en zelfs een jaar totaal niet gesproken. Heel vervelend voor haar en haar omgeving natuurlijk, maar dat juist iemand met zo'n afwijking de klimaatdrammers aanvoert verbaast mij eerlijk gezegd niks. Overigens dacht ik dat ze acht was, maar blijkt zestien te zijn. Iets wat haar nog enger maakt, als ik eerlijk ben.
Politieke leiders verdringen elkaar om met Greta op de foto te mogen en haar handje te schudden. Het kindvrouwtje reist de hele wereld af voor haar warrige verhaaltje, wat overigens niet echt goed voor het klimaat is als ik haar moet geloven.
Ik heb een hartgrondige hekel aan kinderen gebruiken voor politieke doeleinden. Kinderen met een erkende afwijking misbruiken is nog erger. Maar dagelijks de kindergeest marineren om ook een Greta te worden, zoals op het Jeugdjournaal gebeurt, is pure kindermishandeling.