Jan Roos windt zich in zijn column deze week op over het feit dat de haatmoskee El Tawheed na twee decennia vol jihadisme en extremisme nog altijd open mag blijven. "Een elite die heult met de vijand," zo stelt Roos: "maar zijn eigen volk vijandig benadert, is gevaarlijker dan eenieder die ons wil bestrijden."
Ik ga niet weer beginnen over dat de islam niet bij de Westerse waarden past en ooit zal passen, dat weten we nu allemaal wel. En degenen die het nog niet weten zullen het zelfs ontkennen op het moment dat hun kinderen in de metro zijn opgeblazen door een verwarde lone wolf of als ze zelf tegen de voorbumper van een busje geplakt zitten met een 'Allahu Akbar' gillende haatbaard achter het stuur. Het is zo'n beetje als de zoveelste Mohammed-cartoonwedstrijd van de PVV: de pavlovreacties aan de ene kant zijn reeds bekend en de roep om behoud van onze vrijheden aan de andere kant ook. Het is niet dat ik niet meer durf of het heb opgegeven hoor, maar waar islamcritici voorheen met moeite voet aan de grond kregen hebben de aanhangers van de religie van de vrede, tolerantie en naastenliefde al zo vaak hun ware gezicht getoond dat het begrijpelijk is voor iedereen waarom het in elk islamitisch land zo verschrikkelijk wonen is.
Waar ik maar niet over uitgepraat raak zijn de verraders van het bestuur in dit land. Verraad aan hun eigen land, hun eigen cultuur en vooral hun eigen volk. Hoe kan het in vredesnaam zo zijn dat een haathut als de El Tawheed-moskee in Amsterdam, waar al bijna twintig jaar van bekend is dat het een broeinest is van radicalisme nog steeds open is? Omdat het getolereerd wordt door de gemeente. Deze mensen willen u dood, ze willen uw familie dood, ze willen onze democratie dood en alles waar wij voor staan moet dood.
En het mag. Het mag van bestuurders, het mag van justitie en het mag van de politie. De laatst genoemde maakt het zelfs zo bont dat ze akkoord zijn gegaan om alleen nog af en toe Marokkaanse agenten langs de haathut te sturen - Nederlanders zijn er immers niet welkom.
En die agenten gaan mij wel aanspreken als mijn achterlicht van mijn fiets het niet doet. Die gemeente stuurt wel een boete als je jouw vuilnis naast een overvolle afvalcontainer plaats of zaagt jouw fiets weg omdat hij op de verkeerde plek staat geparkeerd bij het treinstation. Politici, een paar daargelaten, doen net of hun neuzen bloeden, kijken weg, beginnen over bijzaken, maar zetten de grenzen wagenwijd open voor nog meer intolerantie.
De media zijn dagelijks manieren aan het zoeken om u intolerant te noemen. U bent immers een xenofoob, en u bent de racist. Wij zijn de daders. En straks is er helemaal niks meer en zult u nooit meer iets van ze horen. Dan zitten zij veilig achter een groot hek in hun villawijkje of zijn het land ontvlucht. Een elite die heult met de vijand, maar zijn eigen volk vijandig benadert, is gevaarlijker dan eenieder die ons wil bestrijden.