Van Toorenburg toonde zich eerder al niet het scherpste mes in de la maar doet daar doodleuk nog een schepje bovenop met deze heilzame boodschap over waarom het Marrakeshpact toch écht wel wat betekent. Prikt een kind van twaalf nog zo doorheen natuurlijk.
Al in de eerste tien seconden legt ze het probleem bloot:
"En als er iets is wat de migratiecrisis ons heeft geleerd, is dat we het als Nederland niet alleen op kunnen lossen. We redden het zelfs in Europees verband niet."
Weerstand
Nee inderdaad, dat lukt niet. Verantwoordelijk daarvoor zijn de klapharken in de Tweede Kamer die eerst meenden dat iedereen maar recht heeft op asiel in Nederland. Voor de één vanuit een misplaatst schuldgevoel over 'ons verleden', de ander meent dat iemands geboorteplaats maar een rol van de dobbelsteen is en iedereen dus recht heeft op een beter leven, wat toevallig in Nederland kan.
De wat economisch gezinde deugpoliticus is ervan overtuigd dat Jamal met 'ex-kind soldaat' als enige werkervaring op zijn cv, een waardevolle bijdrage gaat leveren aan onze maatschappij. Aziz uit Syrië, die nog dagelijks schreeuwend wakker wordt door het beeld van hoe z'n gezin door een vat bom aan hun einde kwam, kan ook gewoon aan het werk en z'n PTSS verwerken met wat gesprekjes. Prima aanwinst!
Blijkt het dan toch allemaal niet zo soepeltjes te verlopen dan schreeuw je een paar keer 'racist', 'fascist' en 'boze blanke man' en ga je verder met je dag. Blijkt dat dan óók niet meer te werken en zie je overal pogingen om immigratie toch wat te beteugelen, dan buig je iets mee.
Plaat voor de kop
Waarschijnlijk oud genoeg om de Berlijnse muur nog mee te hebben gemaakt en gewapend met de informatie dat zat landen totaal niet meewerken met het terugnemen van hun migranten, komen onze deugpolitici dan tot de conclusies dat migratie maar moeilijk te beteugelen is en dat een niet-bindend papiertje wel eens écht effect zou kunnen gaan hebben.
Eens zien of ik een aardige analogie neer kan zetten.
Als ik toch merk dat:
- de overbuurjongens zich onveilig voelen in hun eigen huis, wegrennen en continu in mijn schuur vertoeven omdat de deur wagenwijd openstaat,
- daar nog eens bij komt dat zij nooit bij de buren proberen te schuilen omdat de deur daar wél op slot zit,
- ik zie dat de overbuurjongens niet terug kunnen naar hun eigen huis vanwege de ouders die ze niet binnenlaten.
Hoe kan ik dan niet tot de conclusie komen dat mijn schuur op slot doen wel eens zou kunnen werken (Kinderbescherming laten we even weg voor het gemak) ? Hoe kom ik überhaupt tot de conclusie dat bij die ouders aankloppen met een leuk contractje waar hun krabbeltje óók onder staat, ook maar enigszins effect gaat hebben?
Geen enkele agent zou mij helpen met zo'n contractje om de deur daar open te breken en die kinderen terug in dat huis te stoppen. Geen enkele ouder staat te beven van angst bij het zien van mijn ondertekende contractje. Sterker nog, mijn schuur staat binnen de kortste keren bekend als uitvalsbasis voor op straat zwervende kinderen! Van Toorenburg meent dat dit wél gaat werken en vertikt het om een slot voor de schuur te installeren.