De door Nederland gecreëerde ravage in Irak tijdens een bombardement, waarbij 70 burgerslachtoffers vielen, waaronder kinderen, is niet de verantwoordelijkheid van Nederland. Dat stelt de huidige CDA-minister van defensie Ank Bijleveld. Diverse juridische experts spreken de minister echter openlijk tegen, via NOS.
De juristen stellen dat Nederland wel degelijk aansprakelijk is voor het leed in Irak, waarbij tientallen burgerslachtoffers vielen tijdens een bombardement van F16's in 2015. Onder de doden vielen ook onschuldige kinderen te betreuren:
"Juridisch is het zo: Nederland heeft deze bom gegooid, dus Nederland draagt hier verantwoordelijkheid voor. Zowel feitelijk als juridisch."
De minister van defensie probeert echter haar straatje schoon te vegen. Net zoals de overige ministers van het rampenkabinet Rutte 3. Zoals bijvoorbeeld de minister van Buitenlandse Zaken, Stef Blok, die Nederlandse steun aan jihadistische rebellengroepen in Syrië blijft verdedigen. Dat terwijl het laatste een openbare schending is van het volkerenrecht.
Of neem de minister van Economische Zaken, Eric Wiebes (VVD), die de verantwoordelijkheid van zijn ministerie voor 'het drama van Groningen' afschuift op stropop-organisatie CVW. Het zijn de bekende patronen van de kabinetten: tijd rekken, beloften doen en de schuld voor problemen altijd afschuiven op anderen. Tegelijkertijd neemt Nederland ander landen, zoals bijvoorbeeld Israël, Turkije en anderen, de maat vanwege "mensenrechtenschendingen".
Hoe hypocriet! Sterker nog, de verantwoordelijkheid voor de schade in Irak negeren ze gewoon. De Nederlandse regering wentelt de schade af op de Iraakse regering. Dat land is in puin en is eigenlijk geen functionerende staat. De procedures voor de schadevergoedingen door oorlogshandelingen hebben nauwelijks geresulteerd in schadevergoedingen.
De enige reden waarom Nederland überhaupt in het Midden-Oosten actief is, is eenvoudig te verklaren: hoe minder landen deelnemen aan de militaire acties van de Amerikanen, hoe kleiner het internationale draagvlak voor die acties is. De Amerikanen hebben er dus veel voor over dat Nederland mee doet, ook al gaat het maar om één of twee F16's.
Militair is dat aantal F16's niet van belang, maar psychologisch is het dat wel: de westerse landen worden via die weg bestookt met berichten over hoe 'hoe goed hun jongens het doen' in het Midden-Oosten. Dit draagt, zo hopen de Amerikanen, bij aan het draagvlak voor de oorlogshandelingen aldaar, die voor 99% door hen worden uitgevoerd. En hoe meer mensen "schuldig" zijn aan het schenden van de rechten van mensen in het Midden-Oosten, hoe minder kans er is dat de Amerikanen kritiek ontvangen.
Nederland opereert in het Midden-Oosten ook niet zelfstandig, maar valt onder de Amerikaanse commandostructuur. Waarom eigenlijk? Tja, Eisenhower krijgt gewoon gelijk!