Cameron weigert Europese naheffing te betalen
Hij moet wel, met UKIP dat in zijn nek hijgt.
De Britse premier David Cameron heeft het he-le-maal gehad met de Europese Unie. De reden? De idiote naheffing die Brussel van zijn land eist. Waar Nederland meer dan 600 miljoen euro (ook belachelijk natuurlijk) over dient te maken aan de kas van de eurofielen, wordt er maar liefst 2 miljard euro geëist van onze Britse vrienden.
Ja, dat leest u goed: 2 miljard euro. Oftewel: tweeduizend miljoen euro. 2.000.000.000.
Oh ja: en of hij dat bedrag nog voor 1 december kan storten. Want ach. Het is maar twee miljard.
Alleen gekke Henkie zou daarmee akkoord gaan (lees: Alexander Pechtold). Gelukkig heeft Cameron ze wél op een rijtje:
,,Ik ben boos om de plotselinge presentatie van een rekening van 2 miljard euro'', stelde Cameron. ,,Het is een schandalige manier van doen en ik weiger op 1 december te betalen.'' Hij zei dat hij de top had onderbroken om de ,,onrechtvaardige'' en ,,onacceptabele'' naheffing aan te kaarten.
Italië moet ook betalen en is, net als Groot-Brittannië, woedend. Cameron citeerde zijn Italiaanse collega Matteo Renzi die zou hebben gezegd dat het niet om een getal gaat, maar om "een dodelijk wapen." Cameron is het "daar volledig mee eens," aldus de premier zelf.
Toch is er, zoals gebruikelijk bij Teflon-Dave, een 'maar': hij houdt zich namelijk vooral bezig met de deadline.
"It is an unacceptable way for this organisation to work - to suddenly present a bill like this for such a vast sum of money with so little time to pay it. And it is an unacceptable way to treat one of the biggest contributors to the European Union."
Nu dringen zijn partijgenoten er op aan om keihard te zeggen dat de hele rekening niet betaald wordt, maar het is opmerkelijk te noemen dat Cameron zelf het niet alleen over de hoogte van het bedrag heeft, maar ook over de korte tijd waarin het betaald moet worden. Je kunt je afvragen of hij wél akkoord gaat met twee miljard euro als de Europese Commissie hem een paar maanden extra geeft.
En daar komt UKIP om de hoek kijken. Als die partij er niet was zou Cameron ongetwijfeld al snel wat water bij de wijn doen om Brussel tegemoet te komen. Nu is dat erg moeilijk voor hem: als hij doet wat van hem geëist wordt zal Nigel Farages partij bij de volgende verkiezingen ongetwijfeld keihard toeslaan. Cameron kan zich dat niet veroorloven; niet als hij leider van de Tories én premier wil blijven, tenminste.
Daar komt nog eens bij dat een overboeking van zijn hand eurosceptische Tory-parlementsleden ervan zal overtuigen dat er niets te halen valt bij hun partij, en dat ze er dus verstandig doen aan om over te stappen naar UKIP (dat vervolgens op nóg meer parlementszetels kan rekenen).
Kortom, het succes van UKIP kon de Britse belastingbetaler weleens flink wat geld besparen. Nu hopen dat ze begrijpen aan wie ze dat te danken hebben.
Volg Michael op Twitter: @MichaelvdGalien.
