Het CDA, dat zich hevig verzet tegen lastenverzwaringen, heeft spijt van eerdere accijnsverhogingen die het CDA heeft gesteund in voorgaande kabinetten.
In De Telegraaf vandaag
een interessant interview met CDA-leider Sybrand Buma, die opnieuw tekeer gaat tegen Mark Rutte, zijn loze verkiezingsbeloften en de talloze lastenverzwaringen van zijn kabinet. Het CDA is tegen die lastenverzwaringen en wil juist lastenverlichtingen voor de hardwerkende Nederlander, als een van de weinige partijen in de Tweede Kamer zeg ik erbij.
Maar, zoals critici van het CDA terecht stellen, heeft het CDA vroeger niet allerlei lastenverzwaringen gesteund, bijvoorbeeld toen de partij in één kabinet zat met de PvdA? Ja, dat heeft het CDA inderdaad gedaan. De Telegraaf stelt Buma dan ook een belangrijke vraag, een vraag waarop hij een fout en een goed antwoord kan geven. De vraag luidt: "Heeft u spijt van maatregelen waarmee u heeft ingestemd?"
Buma geeft het goede antwoord. Lees maar even mee:
"Eerdere accijnsverhogingen. Er zat er ook één in het Lenteakkoord. Dat was een maatregel waar ik bewust mee heb ingestemd, maar waarvan we de gevolgen onvoldoende hebben erkend. Terecht spreken mensen me daarop aan. De gevolgen van die verhoging zijn veel erger geweest dan het Centraal Planbureau ons destijds voorspiegelde, want grenseffecten werden niet meegewogen in de adviezen."
Het is een beetje slap van Buma om zich te verbergen achter het CPB dat de grenseffecten niet zou hebben meegewogen - zelfs een kind kan bedenken dat mensen liever even de grens overgaan bij accijns- en belastingverhogingen in Nederland - maar het is wél het goede antwoord. Buma verzet zich tegen zo'n beetje iedere lastenverhoging van Rutte II, maar hij geeft tegelijk toe dat zijn CDA geen schone handen heeft. Daar heb ik nou respect voor.
Het enige waar ik mij een beetje zorgen om maak, is dat het CDA, toch een traditionele machtspartij, over een paar jaar weer een andere koers vaart. Rechtse kiezers en rechtse journalisten hebben dus de opdracht het CDA goed in de smiezen te houden, want hoe meer partijen in de Kamer zich 24/7 verzetten tegen lastenverzwaringen voor burgers en ondernemers, hoe beter. Misschien breekt er ooit een tijd aan waarin politici niet langer de belastingen durven te verhogen, uit angst voor de kiezer en zijn stembiljet.