Brusselse elite gaat verder met de Brexit-bangmakerij, schiet onderhandelingen nu al af

De onderhandelingen over de Brexit beginnen pas op zijn vroegst in maart, maar als het aan de hoge heren in Brussel ligt, ligt de uitkomst nu al muurrvast.

De brexit is meer dan alleen maar het vertrek van het Verenigd Koninkrijk uit de Europese Unie. Het is tezamen met de onverwachte overwinning van Donald Trump ook een teken dat peilingen altijd met een korreltje zout moet worden genomen, en is ook een duidelijk signaal richting de EU.

Tenminste, dat had het moeten zijn.

Je zou denken dat men zich in Brussel na de Brexit eens goed achter de oren gekrabt had. Hadden ze dat gedaan, dan waren ze tot de conclusie genomen dat de Unie de laatste jaren toch echt op het foute pad is. Ik geloof er nog steeds in dat de EU als instituut van toegevoegde waarde is, maar ik besef me ook heel goed dat diezelfde Unie zelden nog juiste beslissingen neemt, wat bij veel mensen gelijkstaat aan het falen van het hele Europese concept.

Zo ver ben ik nog niet, maar ik had toch echt gehoopt dat men eindelijk eens zou beseffen dat het zo niet gaat. Luisteren naar de burger is geen optie die genomen kan worden als het uitkomt, maar een essentiele stap bij elke besluitvorming. Meer dan wat dan ook had de Brexit dat duidelijk moeten maken, maar in de praktijk verandert er helemaal niets.

Luisteren naar de Britten is er dan ook niet bij. Nee, het gehele draaiboek voor de zogenaamde 'onderhandelingen' ligt eigenlijk al klaar. Vrijdagmiddag werd dat weer eens geopenbaard in de vorm van iets dat nog met de beste wil van de wereld niets anders dan een dreigement genoemd kan worden: als de Britten niet akkoord gaan met het vrije verkeer van personen, dan krijgen ze ook geen toegang tot de Europese markt.

Op zich is daarmee weinig nieuws onder de zon, aangezien al langer duidelijk was dat de Unie niets ziet in het beperken van arbeidsmigratie tussen Europese landen. Tot nu toe bleef dat echter altijd een vrijblijvende wens waar vast nog wel over te onderhandelen zou vallen. Maar nee hoor: "er is geen ruimte voor een compromis", aldus Brussel.

Zucht. Persoonlijk draag ik Europa - en dan bedoel ik ook de Unie - een warm hart toe. Er zijn veel gebieden waarop we ontzettend veel te halen hebben als we nauwer samenwerken - ik noem migratie, defensie en buitenlands beleid - maar daarvoor is er wel vertrouwen vanuit de burger nodig. En dat kleine beetje vertrouwen dat er nu bestaat doet Brussel - haast bewust lijkt het wel - nog verder krimpen dan ooit mogelijk leek.

Brussel heeft zich voor de zoveelste keer in haar eigen voet geschoten, en heeft binnenkort geen poot meer om op te staan als het zo doorgaat.