BREKEND: Van der Steur is niet meer te redden, stapt zelf op als minister

Het was al te verwachten, maar nu is het dan officieel: Ard van der Steur moet het veld ruimen als minister van Justitie en Veiligheid, en dat allemaal door zijn uiterst incompetente optreden rondom het afhandelen van de Teevendeal. Nadat hij de hele middag en avond tevergeefs geprobeerd had om het vertrouwen van de Kamer terug te vinden, moest hij toch tot de terechte conclusie komen dat dat een onbegonnen zaak was: geen hond die nog vertrouwen had na het jarenlange gestuntel van deze rampenminister.

Waar het ook alweer allemaal om ging? De Teevendeal is een van de langst voortslepende schandalen die Nederland ooit gekend heeft, mag er wel gezegd worden. Al in de jaren '90 werd er een deal gesloten met de Pablo Escobar van de Lage Landen, Cees H. Daar maakte Fred Teeven, destijds officier van justitie, een nogal schimmige deal mee: in ruil voor zo ongeveer niets mocht Cees zijn drugscentjes houden, wat hij zelfs netjes overhandigd kreeg door de Nederlandse staat. Daar raakte echter het bonnetje van kwijt, en niemand leek zich te kunnen herinneren om hoeveel geld het ging. Totdat het bonnetje opeens weer opdook.

Dat alles gebeurde lang voordat Van der Steur verantwoordelijk was voor justitie, maar al van begin af aan mengde hij er zich in op een manier die nooit goed had kunnen aflopen voor hem. Het bedrag van de schikking, maar liefst 4.7 miljoen euro, had eigenlijk in een brief aan de Kamer moeten staan. Door toedoen ofwel incompetentie van Van der Steur - daar is zelfs hij nog niet helemaal over uit - verdween dat getalletje echter weer op miraculeuze wijze uit de brief. Wat er zich die dag afspeelde is een wirwar van wazigheden, vaagheden en nog meer termen om uit te drukken dat niemand echt goed weet wat er toen gebeurd is.

Wat zeker is, is dat de stuntelminister de Kamer allesbehalve heeft weten te overtuigen dat hij op een degelijke manier gehandeld heeft op die bewuste dag. Hij maakte gedurende het gehele debat een uiterst geïrriteerde indruk die een nogal sterk "waarom verspil ik mijn tijd hier eigenlijk aan?"-gehalte had, en dat kwam nou niet bepaald positief over op de aanwezige parlementariërs. Sterker nog, dit is waarschijnlijk één van de zeer weinige debatten geweest waarin geen van hen ook maar een positief woordje over had voor Van der Steur: het ongenoegen met zijn uiterst bedroevende optreden droop er de gehele dag vanaf. Dat de man dat zelf ook wel doorhad bleek wel uit het antwoord dat hij vandaag zo'n 100 keer herhaalde: "Die conclusie onderschrijf ik niet", was de reactie op zo ongeveer alles. Uiteindelijk zag hij zelf ook wel in dat hij echt niemand ging overtuigen van zijn zelfverklaarde competentie, en is hij toch zo mans geweest om een stemming te voorkomen en dan maar zelf het veld te ruimen.

Voor de oppositie is dit natuurlijk een pyrrusoverwinning: met nog maar anderhalve maand te gaan tot de verkiezingen is het wegvallen van deze minister alleen nog symbolisch van belang. Het is natuurlijk van zelfsprekend dat dit alles wel invloed zal hebben op die verkiezingen: Mark Rutte mag dan nog steeds premier zijn, maar door zijn uitgebreide steunbetuiging aan Van der Steur alvorens deze zelf besloot dat hij niet meer serieus te nemen was, is zijn geloofwaardigheid natuurlijk wel tot een dieptepunt gekelderd. Voor zover de bodem nog niet was bereikt na al deze jaren van wanbeleid. Hoe sterk zich dat precies gaat vertalen in de verkiezingsuitslag is nog eventjes wachten, maar één ding is alvast zeker: dit gaat de VVD geen stemmen opleveren.

Dag Ard, het was een waar avontuur!