Bodemloze put: IMF wil schuldverlichting voor Griekenland, vindt eisen van Eurozone te streng

Het is weer zo ver: aanstaande maandag gaan de landen van de Eurozone met Griekenland in overleg over de financiële steun die dat land al jarenlang krijgt. Het is de bedoeling dat Griekenland de geldverkwisting door de overheid een halt toeroept en de economie grondig hervormd, zodat het land de miljarden euro's steun op termijn kan terugbetalen. Afgelopen zomer werd 86 miljard (!) beloofd aan het Zuid-Europese land, maar nog steeds hebben de Grieken niet alle maatregelen uit het bezuinigingspakket doorgevoerd. Het geldverslindende Griekse pensioenstelsel moet nog steeds worden hervormd, en is een belangrijk onderwerp voor de onderhandelingen met de andere eurolanden – die inmiddels miljarden en miljarden aan schuld hebben uitstaan bij de Grieken.

Maar als het aan het IMF ligt, duurt deze situatie nog een heel lange tijd voort. Directeur Christine Lagarde vindt de Europese eisen aan Griekenland namelijk véél te streng. Volgens de Française moet de rente omlaag, en moet de looptijd van de leningen nóg verder worden verlengd. Anders, dreigt Lagarde, zal het IMF zijn steun aan het hervormingsprogramma voor Griekenland opzeggen. Kennelijk zijn de Grieken nog niet genoeg gepamperd volgens het IMF.

Lagarde deed haar oproep niet in een besloten forum, maar zocht direct de publiciteit: ze zette haar eisen uiteen in een ingezonden stuk in Financial Times. Ze geeft hiermee een steuntje in de rug aan de socialistische Griekse regering, die ook wil dat de maatregelen worden versoepeld. De meeste eurolanden daarentegen zullen niet blij zijn met de ondiplomatieke interventie van Lagarde – ze moeten nu niet alleen onderhandelen met de Grieken, maar moeten ook nog eens vrezen dat het IMF roet in het eten gaat gooien. Bovendien is er in de EU weerzin tegen lastige onderhandelingen met Griekenland, omdat eind juni het Brexit-referendum plaatsvindt. Als er dan lange, slepende meningsverschillen zijn met Griekenland, zullen Britse kiezers eerder geneigd zijn om voor een vertrek uit de EU te stemmen, redeneert Brussel.

De kans is dan ook groot dat de eurolanden de weg van de minste weerstand kiezen, en de eisen van de Grieken én van het IMF weer zullen slikken. En ook onze eigen Rutte en Dijsselbloem zullen naar alle waarschijnlijkheid weer tekenen bij het kruisje. Nog meer geld in de bodemloze Griekse put en nog minder kans dat we er ooit iets van terugzien. Wie het snapt, mag het zeggen.