Gisteren viel uit de woorden van minister Edith Schippers op te maken dat de VVD niet al te moeilijk zal doen over het schrappen uit het gesloten regeerakkoord met de Partij van de Arbeid van de strafbaarstelling van illegaliteit. Mijn gewaardeerde collega Frank noemde dat 'een tactische zet', maar dat valt nog maar te bezien. Nu stelt die strafbaarstelling überhaupt niet zoveel meer voor, het gif is allang uit de oorspronkelijke angel gehaald, maar van de geloofwaardigheid van de VVD als betrouwbare liberale politieke partij is helemaal niets meer over. In de woorden van minister Edith Schippers:
"De illegalenkwestie is de VVD geen kabinetscrisis waard. We moeten proberen er samen uit te komen, want dit land kan niet elke anderhalf jaar verkiezingen hebben."
Met die laatste opmerking van mevrouw Schippers ben ik het volmondig eens, maar je kunt je wel afvragen of de VVD er wel verstandig aan heeft gedaan om samen met haar politieke tegenpool (de woorden van Schippers) in één kabinet te gaan zitten. Je zou zeggen: dat is ook vragen om moeilijkheden. En wie kijkt naar de valse start van dit roodpaarse kabinet, dat natuurlijk veel te gehaast geformeerd is om maar mee te blijven doen op het Europese toneel, die moet toch vaststellen dat deze zoveelste uitglijder in korte tijd het ergste doet vrezen voor de toekomstige vruchtbare samenwerking tussen deze twee politieke partijen. Want als 'afspraak is afspraak' geen betekenis meer heeft, maar louter holle woorden zijn, wie vertrouwt dan voortaan nog welke gedane belofte dan ook?
En de VVD is toch al de absolute kampioen 'beloften verbreken'. Zelfs de heilige
drieprocentsnorm van Brussel werd eerder -door diezelfde minister Schippers overigens- ontheiligd. Dat was daarom al zo bijzonder, omdat diezelfde VVD tijdens het inmiddels beruchte Catshuisberaad zich dermate inflexibel had opgesteld, dat haar gedoogpartner PVV weinig andere keus restte om dat beraad te verlaten. Maar Schippers trok later haar drieprocentskeutel schielijk in, al dan niet onder interne politieke druk. Over principes gesproken...
En waar hebben we het eigenlijk over? Illegaal is toch illegaal? Strafbaar is toch strafbaar? Waarom dan deze discussie? Was dit niet al 'uitgeruild' tegen het zoveelste Kinderpardon? Of hebben we soms nog niet genoeg illegalen in dit overvolle land? Ik vind het een totale non-discussie.
Dan zijn de kletspraatjes van VVD staatssecretaris Weekers over de 'ich-habe-es-nicht-gewusst' Bulgarenfraude, een stuk ernstiger. Want deze briljante leidsman zette in zijn reacties en passant zijn ambtenaren te kakken door te zeggen dat die hem veel eerder hadden moeten informeren ('
ik had het eerder willen weten'). En hij maakte het nog bonter toen hij zei, nadat zijn ambtenaren hadden aangetoond dat zij al geruime tijd geleden daarover aan de bel hadden getrokken, dat zij slechts '
emotioneel reageerden'. Hoe dom kun je als politicus zijn? Dat belooft een interessant debat te worden volgende week dinsdag, temeer, daar vice-premier Asscher er wèl alles van wist, maar diens kabinetscollega er niet over had geïnformeerd. Althans volgens Weekers, want die zei van niets te weten. Gaat dus lekker tussen die twee regeringspartijen.
Maar het zal allemaal wel weer met een sisser aflopen. Beide regeringspartijen staan op fors verlies in de peilingen en nieuwe verkiezingen komen hen slecht uit. Maar de vraag is wel hoelang dit verstandshuwelijk nog voort blijft duren, want al vanaf de wittebroodsweken was het hommeles.
En ik heb altijd geleerd dat voortzetting van een volkomen verkeerd verband beter zo snel mogelijk opgebroken kan worden, omdat anders de schade erger en erger wordt. En dat de VVD de grootste verliezer van dit ongelukkige verstandshuwelijk zal zijn, dat moge duidelijk zijn. Vandaar de vraag: bestaat de VVD straks nog wel?