Belgische oud-premier heeft wat te zeuren over Nederlandse vrouwen

Inmiddels al enkele jaren weg als minister-president van België, maar Yves Leterme meent nog altijd zijn neus te moeten steken in zaken van andere landen. Zo heeft de man nubedacht dat Nederlandse vrouwen maar eens een stukje harder moeten gaan werken. Mijn collega Michael citeerde al eerder vandaag uit een artikel van Het Parool:

Ehm, tja. Waar Leterme volledig aan voorbijgaat is dat individuen dit soort belangrijke beslissingen over hun leven gemaakt dienen te worden door individuen, en niet door Yves Leterme, de overheid of OESO. Als er gewoonweg veel Nederlandse vrouwen niet willen werken, omdat ze de tijd elders willen besteden, wie is de Belg dan om daar zo belerend over te zijn? Zelfbeschikking is een groot voorrecht waar ze als het goed is ook in Vlaanderen van hebben gehoord.

Daarnaast is er nog een factor die niet zo eenvoudig is uit te drukken in groeicijfers of winstmarges, maar wel degelijk van essentieel belang voor een functionerende samenleving. Een factor, bovendien, die bij een politicus die jarenlang namens een christendemocratische partij in de politiek heeft gediend, eigenlijk als bekend mag worden verondersteld. Komt-ie: een vrouw is doorgaans niet alleen een werknemer, maar ook een moeder. Een gezin waarvan de beide ouders full-time werken is afhankelijk van oppassen, au pairs en familieleden. Alhoewel dat heel leuk is voor twintigjarigen die een zakcentje proberen bij te verdienen, legt zoiets natuurlijk wél een zware last bovenop het gezinsleven. Een oppas wordt natuurlijk nooit het rolmodel wat een moeder of vader wel is.

En zoals ik eigenlijk zeker een christendemocraat niet zou hoeven uitleggen is een sterk en stabiel gezin belangrijk voor een samenleving vol ordentelijke en ontwikkelde burgers. Alhoewel er natuurlijk geen één-op-één-relatie is kunnen we wel stellen: hoe meer sterke gezinnen, hoe minder ontspoorde en van het pad geraakte tieners. Hoe meer productieve werknemers op de arbeidsmarkt. En ja, mijnheer Leterme, óók dat heeft een bepaalde economische waarde.

Met andere woorden, de ex-premier van België kan z'n tijd beter besteden aan het oplossen van echte economische problemen. Ik noem bijvoorbeeld: de enorme subsidies die met name de Europese landbouwsector compleet verwoest hebben, of de immense handelbarrières die het voor minder gelukkig gelegen landen haast onmogelijk maken om op een eerlijke wijze aan de vrije exportmarkt mee te doen. Allemaal veel grotere obstakels voor de welvaart dan de arbeidsparticipatie van Nederlandse vrouwen. Om het even populair te zeggen: mister Leterme, you got 99 problems, but this ain't one.