Bankentaks is goedkope ressentimentspolitiek

De Europese Commissie is het eens geworden over de invoering van een belasting op financiële transacties.

Deze zogenoemde bankentaks kan volgens voorzitter Barroso van het EU-bestuur jaarlijks 55 miljard euro opleveren. Het is volgens hem niet meer dan eerlijk dat de financiële wereld een substantiële bijdrage levert aan de oplossing van de financiële crisis. Hij wijst erop dat de overheden de financiële sector tijdens de kredietcrisis met miljarden euro's hebben gesteund, om te voorkomen dat instellingen onderuit gaan.

De Europese Unie sanctioneert het financiële verkeer dus. Grote transacties worden in de toekomst belast. Waarom? Tja, u mag het zeggen. Grote geldstromen van a naar b zijn kennelijk des duivels en moeten belast worden. Als het de EU om iets anders te doen geweest was, hadden ze ook uw privébankieren wel extra belast.

Maar goed, die grote geldstromen, wat is daar zo erg aan? Hebben die de kredietcrisis veroorzaakt? Nou nee, er zijn legio mogelijke oorzaken voor de kredietcrisis, maar ik geloof niet dat ‘grote transacties’ hoog op het lijstje van economen staan. Desalniettemin moeten banken meebetalen aan de kredietcrisis, vindt de EU – en ik ook. Gemeenschapsgeld en bailouts zijn niet gratis.

Maar waarom niet gewoon genoegen nemen met de vette rentepercentages die nationale overheden (ja, Nederland ook!) hebben opgestreken toen de leningen eenmaal afbetaald waren? Banken hebben in hoge mate al betaald voor bailouts. En als de EU dan toch wil belasten (wat de bureaucraat natuurlijk altijd wil), waarom dan niet een bepaald percentage over de winst van een bank nemen? Dan merken we er allemaal iets van. Nee, dat mag niet, de bankentaks moet wel gericht zijn tegen het anonieme grootkapitaal, anders is er geen lol aan. De EU hoopt het ressentiment bij de burger op te poken door ongerichte belastingen te heffen op het grote geld. Goedkoop.