Minister Schultz van Haegen heeft definitief een klap gegeven op het plan om 17-jarigen achter het stuur te krijgen. Het plan van Camiel Eurlings krijgt de nodige kritiek te verwerken, onder meer van Rita Verdonk.
Verdonk schreef afgelopen week in het onvolprezen dagblad Sp!ts dat ze er niet bij kon dat jongeren, die oververtegenwoordigd zijn in de statistieken van verkeersongelukken, éérder achter het stuur gezet worden. Hoe kon dát nou tot minder ongelukken leiden?
Ze gaat echter voorbij aan het feit dat ons omringende landen minder verkeersongelukken onder jongeren kennen, en toch de weg al openstellen vanaf de 17e verjaardag. Hoe is dát toch mogelijk?
In landen waar men reeds op jongere leeftijd begint te rijden, waaronder België en Duitsland, is het verplicht dat er het eerste jaar na behalen van je rijbewijs een gediplomeerd automobilist op de bijrijdersstoel zit. Dat lijkt me niet zo heel raar. Heb genoeg leeftijdsgenootjes gezien die vanaf het moment dat ze hun rijbewijs haalden, alles prompt verleerd bleken te zijn. Vluchtheuvelrijden, afsnijden en met hoge snelheid door de bebouwde kom rijden, zorgden voor de nodige spannende uurtjes. Wanneer je vanaf het behalen van je rijbewijs een jaarlang in de auto geterroriseerd wordt door je vader, dan mogen we er hopelijk van uit gaan dat dit soort gedrag bij de meesten uitblijft.
Met een beetje geluk rijd je een jaar later beter dan ervoor. Dat lijkt mij winst. Er zullen genoeg gevallen zijn waarin papa-aso zoon-aso een heel jaar lang zijn gang laat gaan om vervolgens geen moment meer om te kijken naar het rijgedrag van zijn kroost, dat weegt echter niet op tegen de vele gevallen waarin kinderen na een jaar nog net zo goed rijden als ervoor, en wellicht slechts beter. Dat is momenteel, eufemistisch gesteld, een unicum.