Adempauze

De afgelopen weken voor de zomer stonden sterk in het teken van ingrijpende bezuinigingen. Als SGP hebben we ons hierin constructief-kritisch opgesteld. Er moet echt heel wat gebeuren om de overheidsuitgaven meer in de hand te houden. Daarom doen wij niet mee aan gemakkelijk oppositioneel gejammer bij elk bezuinigingsplan. Maar dat betekent zeker niet dat de SGP blindelings alle kabinetsbesluiten hierover steunt. Tegen de plannen rond het persoonsgebonden budget hebben wij bijvoorbeeld “nee” gezegd – die vinden wij in de huidige vorm te rigoureus.

Een jaar geleden, bij het begin van de zomer van 2010, zag het politieke plaatje er nog heel anders uit. Fractieleiders Rutte, Cohen, Pechtold en Halsema waren toen druk aan de gang om een paars-pluskabinet in elkaar te timmeren. Gelukkig is dat er niet van gekomen. Wat zou er gebeurd zijn als dit kabinet wel tot stand was gekomen? Dat blijft natuurlijk gissen, maar er is alle reden om te vrezen dat het cement van zo’n coalitie juist op immaterieel gebied zou liggen. Waar dat toe leidt, hebben de eerdere paarse kabinetten pijnlijk getoond. Het afgelopen jaar heeft bovendien nog eens haarscherp laten zien wat hoog op het politieke wensenlijstje van paarse partijen als D66 en Groen Links prijkt: inperking van de onderwijsvrijheid, uitholling van de zondagrust. En ook in het willen aanpakken van de SGP vinden deze partijen elkaar! Op de laatste vergaderdag van de Kamer kwamen uit de koker van de PvdA, D66 en GroenLinks maar liefs zes moties om de regering tot meer actie tegen de SGP aan te zetten wegens het ‘vrouwenstandpunt’. Gelukkig zijn al deze moties verworpen. Ook wat dat betreft wordt ons een adempauze gegund. Niets minder, maar ook niets meer dan dat. Het kabinet wil, gesteund door een brede Kamermeerderheid, de uitspraak van het Europese Hof in de SGP-zaak kunnen betrekken bij de definitieve besluitvorming.

Adempauze. Die term werd door dr. C.S.L. Janse onlangs gebruikt in verband met de terughoudendheid die het huidige kabinet aan de dag legt op ethisch gevoelige onderwerpen, zoals bijvoorbeeld bij de koopzondagen. Het is een herkenbare aanduiding. Een adempauze is winst, zeker tegen de achtergrond van een dreigende paarse verslechtering. Niet iets om euforisch over te zijn, maar wel om dankbaar te noteren, dat we als SGP door de huidige positie in het politieke krachtenveld daaraan kunnen bijdragen. Zegeningen om te tellen en om te vertellen. In dat verband noteren we ook met vreugde dat het kabinet onze wens heeft ingewilligd om door te gaan met de subsidiëring van het Siriz-opvanghuis voor jonge vrouwen die door een onbedoelde zwangerschap in een crisis terecht zijn gekomen. Heel belangrijk dat dit belangrijke werk door kan gaan! Ook onze inspanningen voor een versterking van de palliatieve zorg hebben onlangs brede steun gekregen. Nogal wat moties op dit terrein hebben we samen met de ChristenUnie ingediend. Ik meld dat nog even nadrukkelijk, omdat soms de indruk bestaat dat de onvermijdelijke perikelen rond de restzetelverdeling in de Eerste Kamer ertoe hebben geleid, dat SGP en ChristenUnie in een permanente staat van hommeles zouden verkeren. Dat is dus gelukkig niet zo. We zijn en blijven verschillende verschillende partijen. Dat is te merken. Maar hebben ook heel wat gemeenschappelijk. Waar we elkaar inhoudelijk kunnen vinden, moeten we elkaar ook weten te vinden.

Een adempauze op ethisch gevoelige onderwerpen is waardevol, maar meer is nodig. Dat geldt voor onderwerpen als bescherming van het kwetsbare leven, de erkenning van zondagsrust, de waardering van werk in het gezin. Een fundamentele koerswijziging zien we helaas op deze onderwerpen niet. Ook al is er geen paars kabinet, een paarse Kamermeerderheid is er wel. Dat liet onlangs ook nog weer de discussie over het ritueel slachten zien. Hedendaagse gevoelens over -in dit geval- dierenwelzijn, kunnen ineens historisch verankerde vrijheidsrechten de genadeslag toedienen. De vrijheid staat dan zomaar op de tocht. Pijnlijk kwam dit ook naar voren in de discussies over de zogeheten ‘netneutraliteit’. Het is en blijft toch een stuitende uitkomst, dat er uiteindelijk geen ruimte werd gegund voor de huidige activiteiten van Kliksafe.

Overtuigende veranderingen zijn alleen te verwachten als de overtuigingen veranderen. Als harten veranderen door de adem van de Geest.

Dit artikel verscheen eerder op het weblog van Kees van der Staaij.