U weet het misschien niet, maar als Pim Fortuyn premier van ons land was geworden was er bar weinig veranderd. Dat vertelt Frank Poorthuis, van het AD, ons tenminste. Ach wat leuk! Het is 6 mei en dus 'eren' alle kranten en politici (die hem bij leven voortdurend demoniseerden en daardoor een klimaat creëerden waarin Volkert van der Graaf zich geroepen voelde om hem te vermoorden) Pim Fortuyn. Nu hadden die mensen niets met hem of zijn gedachtegoed toen hij nog leefde (behalve, wellicht, dat ze hem een "interessant fenomeen" vonden), maar nu hij dood is is hij opeens natuurlijk alom geliefd. Of in ieder geval gerespecteerd. Hij is er immers niet meer en vormt dus niet langer een bedreiging voor de bestaande machtsstructuren. Tja, dan ben je als rechtse politicus opeens héél populair. Zie ook hoe het
partijkartel en het
mediakartel Margaret Thatcher en Ronald Reagan tegenwoordig ophemelen.
Hoe dan ook, in zijn 'eer Fortuyn'-stuk voor het AD legt Frank Poorthuis uit dat hij altijd best waardering voor Fortuyn had (hoewel je dat natuurlijk niet uit zijn werk kon zien toen). Maar, schrijft hij, als Fortuyn gewonnen had was er eigenlijk niet zo heel veranderd. Denkt 'ie. Nou ja, dat weet hij niet zeker, maar hij gaat ervan uit.
In het artikel stelt hij de vraag wat er veranderd zou zijn als Fortuyn niet vermoord was.
Dit is zijn antwoord:Het aantal echt ‘boze stemmers’ in Nederland dat op een revolutie uit is, ligt al tientallen jaren op ongeveer 26 Kamerzetels. Precies het aantal dat de LPF in 2002 met zijn dode lijsttrekker haalde. Een levende Pim had de LPF vermoedelijk zelfs minder stemmers opgeleverd. De LPF kreeg extra momentum door de moord. Maar mét Fortuyn was een grote LPF wel een serieuzere regeringspartner geweest dan in de 87 dagen die haar nu gegeven waren.
Dus om te beginnen: hoewel de
LPF razendsnel in opkomst was, wat natuurlijk de voornaamste reden was dat het establishment helemaal losging, weet Poorthuis ons te vertellen dat de LPF met een
levende Fortuyn
niet de grootste was geworden. Sterker nog, ze hadden die 26 zetels niet eens gehaald. Dat weet Poorthuis niet zeker, dat geeft hij ook toe, maar hij gaat daar wel vanuit. Waarom? Nou, gewoon.
Maar goed, stel dat Fortuyns LPF de verkiezingen wél gewonnen had en hij daarna premier was geworden (hoewel veel mensen denken dat hij Hans Wiegel die functie al had toegezegd). Dan was er toch wel het één en ander veranderd in Nederland, nietwaar? De man was van plan om alles op zijn kop te zetten.
Nou, dat was nogal meegevallen, aldus Poorthuis:
Maar goed, was Fortuyn in het Catshuis beland, dan had zich mijns inziens in Nederland-compromisland een veel bescheidener revolutie voltrokken dan algemeen gedacht. Fortuyn I was een kabinet met LPF, CDA en VVD geworden. Had dat rigoureus de structuren in bureaucratie en zorg kunnen doorbreken, zoals Fortuyn wilde? Het valt te betwijfelen.
Ach ja, als je er goed over nadenkt hebben we eigenlijk niet zoveel gemist door deze verschrikkelijke politieke moord uitgevoerd door een ecoterrorist. Toch, Frank?
