9/12 ("The day after")

We staan vandaag op, en het is de twaalfde van september. 9/12. The day after. Als er in de westerse wereld een persoon bestaat die nog denkt dat gisteren, de elfde van september, een normale dag was, dan heeft diegene hoogstwaarschijnlijk de afgelopen tien jaar onder een steen geleefd. Afgezien van jonge kinderen denk ik niet dat er enig normaal persoon is die de aanslagen van een decennium geleden nog uit z’n geheugen kan wissen.

Dat lijkt ook niet te gebeuren. Er werd gisteren uitgebreid stilgestaan bij de aanslagen, en ook bij de afschuwelijke gevolgen ervan. Wat mij echter opvalt, is dat iedereen spreekt van een gebeurtenis van toch alweer tien jaar geleden. Feitelijk gezien klopt dat ook, maar ik vraag me af: is 9/11 voorbij? Kan zoiets ooit ‘voorbij’ zijn?

De gevolgen ervan, direct en indirect, zien we nog elke dag. De wereld is er permanent door veranderd, en dat komen we in ons leven keer op keer tegen. De wereld leeft nog steeds in de schaduw van 9/11. We zijn verwikkeld in een strijd tegen de ideologie van haat, waarvan 9/11 het ultieme symbool is.

Zo lang we die strijd nog vechten, doen we dat in naam van alle mensen wiens levens verwoest zijn op die fatale dag, en op alle dagen die erna kwamen. Elke keer als een soldaat op een bermbom trapt, is dat in mijn ogen een slachtoffer van 9/11. Een slachtoffer van alles waar 9/11 symbool voor staat.

Het is nog steeds de elfde van september, óók op de twaalfde van september, tien jaar later. Er zijn mensen die geloven dat we eindelijk klaar konden zijn met 9/11 toen Osama bin Laden gedood werd; dat we het na een decennium kunnen afsluiten. Burgemeester Bloomberg van New York stelde zelfs voor om niet langer van “Ground Zero” te spreken, om zo doende de aanslagen achter ons te laten.

Deze mensen juichen te vroeg. Ze maken zelfs een fatale vergissing. Het tijdperk van 9/11 is niet het tijdperk van Bin Laden. Het is het tijdperk van de strijd tegen het terrorisme, en die strijd is nog niet afgelopen. Zo lang die oorlog nog woedt, zo lang we nog moeten vechten voor de vrijheid van het Westen, kunnen we 9/11 niet beschouwen als een gebeurtenis in het verleden.

Vandaag, op 9/12, is het nog steeds 9/11. Morgen zal het óók 9/11 zijn. Totdat we het terrorisme hebben weggevaagd, totdat de vijanden van het vrije Westen zijn uitgeschakeld, zal het elke dag 9/11 zijn.