Het leek even alsof het voorstel geen steun zou krijgen, maar vanaf 2017 worden bedrijven toch verplicht hun gebouwen toegankelijk te maken voor invaliden.
PvdA, Groenlinks en ChristenUnie hebben hun plannen om bedrijven tot extra toegankelijkheid te dwingen erdoorheen gekregen: er is nu genoeg steun voor in de Tweede Kamer om het voorstel door te schuiven naar de Eerste Kamer. Hoewel het plan aanvankelijk te weinig steun leek te krijgen, is het na enige achterkamertjespolitiek toch aangenomen. Het CDA en de SGP hebben één en ander mogen toevoegen aan het wetsvoorstel, waardoor het voor hen acceptabel werd.
Maar wat wil Den Haag nu precies bereiken hiermee? Een meerderheid van de Tweede Kamer vindt dat veel bedrijfsgebouwen op dit moment onvoldoende toegankelijk zijn voor mensen met een fysieke beperking, waarbij vooral gedacht moet worden aan mensen in een rolstoel. De drempel zou bijvoorbeeld te hoog zijn, of er is een trap aanwezig. Uiteraard vervelend, maar de vraag is: is het het waard?
Nederland heeft een relatief hoog aantal historische gebouwen, onder andere door de beschermde status die deze gebouwen vaak genieten. Vooral in dit soort gevallen is het vaak bouwkundig lastig (en door de beschermde status niet toegestaan) om aanpassingen te doen die de toegankelijkheid moeten verbeteren. Moet een bedrijf op de eerste verdieping van een Amsterdams grachtenpand dan ook maar een lift installeren, eventueel ten koste van het monumentale plafond? Of moet de eeuwenoude trap bij de ingang worden omgebouwd tot een helling, zodat ook een rolstoel naar boven kan?
Het zit allemaal lastig, en dat wisten CDA en SGP ook wel. Gevreesd werd voor veel rechtszaken in dit soort lastige gevallen. Daarom hebben zij hun steun verkocht in ruil voor het concretiseren van "aanpassingen", zodat bedrijven weten waar ze aan toe zijn en uitzonderingen gemaakt kunnen worden. Het is nog niet bekend wat dit inhoudt, maar daarmee lijkt het plan er in ieder geval iets beter op te zijn geworden. Maar de vraag blijft: is dit allemaal wel nodig? Moet de rolstoelgebruiker per se dat ene café in kunnen, als er aan de overkant nog een zit? Als je antwoord hierop "ja" is, vraag je dan eens af hoe ver dit kan gaan. Moet de hamburgertent op de hoek dan ook salades gaan serveren, omdat vegetariërs er anders niet kunnen eten? Of moet elk bedrijf verplicht binnen 100 meter van een station of bushalte gaan zitten, omdat het anders niet bereikbaar is voor mensen zonder een auto? De vraag is niet hoe ver je kunt gaan, maar hoe ver je moet willen gaan.