Klimaatangst verdampt, maar Britse politiek verkeert nog steeds in ontkenningsfase
Christopher Booker
In de Britse 'Telegraph' is Christopher Booker weer eens uit zijn slof geschoten over de klimaatgekte die de Britse politici van alle politieke gezindten nu al tijdenlang in haar greep houdt.
Ze schijnen nog steeds niet in de gaten te hebben dat de angst voor een nakende klimaatcatastrofe onder de bevolking is verdampt, mede onder invloed van het Climategate-schandaal en andere onregelmatigheden, en gaan nog steeds door met een geldverslindend klimaatbeleid dat geen enkel meetbaar effect zal hebben. 'All pain and no gain!'
De beurs van Chicago had grootste plannen om het wereldcentrum te worden van de handel in CO2-uitstootrechten, maar die heeft haar actviteiten inmiddels opgeschort.
Christopher Booker:
A few years back, when the climate scare was still at its height, and it seemed the world might agree the Copenhagen Treaty and the US Congress might pass a "cap and trade" bill, it was claimed that the Chicago Exchange would be at the centre of a global market worth $10 trillion a year, and that "carbon" would be among the most valuable commodities on earth, worth more per ton than most metals. Today, after the collapse of Copenhagen and the cap and trade bill, the carbon price, at five cents a ton, is as low as it can get without being worthless.
De onderzoeken naar het Climategate-schandaal waren niet geloofwaardig en hebben geen indruk gemaakt op het publiek. In zijn boek, 'De staat van het klimaat. Een koele blik op een verhit debat', noemde Marcel Crok deze onderzoeken zelfs 'bijna lachwekkend amateuristisch' (blz. 23).
Booker:
Since then, despite a series of unconvincing attempts to clear the Climategate scientists, it has become clear that the 20-year-old climate scare is dying on its feet. The money draining away from the Chicago exchange speaks louder than all those inquiries and the same point will be made obvious in a fortnight's time in Cancun, Mexico, as the UN attempts to salvage something from the wreckage at a conference that will draw scarcely a tenth of the numbers that met in Copenhagen.
Ondertussen dreigt er opnieuw een koude winter in Groot Brittannië en duurzame energie zal de Britten niet warm kunnen houden.
None of this, of course, will do anything to save Britain from the looming crisis when the ageing nuclear and coal-fired power stations which supply 40 per cent of our current electricity needs are forced to close. The other night when it was very cold I checked to see how much of our electricity was, at that moment, coming from wind. The answer was 0.1 per cent, or a thousandth of all the power we were actually using to keep our homes lit and warm.
En Booker concludeert:
It appears that Chris Huhne, our Energy and Climate Change Secretary, is so obsessed with the half of his job relating to climate change that he can happily ignore the other half, to do with keeping the lights on. But Mr Huhne is far from alone. Not a single MP of any party has yet found the courage to mount a properly briefed challenge to all this lunacy. So what do we pay them for?
Lees verder hier.
