Misschien bent u wel bekend met Chris Klomp. Deze rechtbankverslaggever/journalist blogt en twittert druk over het wel en wee in de rechtszaal. Het wordt hem nog weleens verweten dat hij een 'daderknuffelaar' zou zijn. Dat stempel heeft hij waarschijnlijk te danken aan zijn begrip voor moordenaars en kinderverkrachters. Mensen die hem zo noemen, noemt Klomp zelf dan weer 'strafrechtpopulisten'.
Normaliter voel ik mij verre van geroepen om te reageren op Klomps stukjes, maar ik kon het dit keer niet laten. Klomp dacht namelijk eens iets interessants te schrijven over de
vrijheid van meningsuiting. Klomp:
Ik word altijd opstandig als ik een nieuwe lichting burger- en internetjournalisten hoor beweren dat ze alles mogen zeggen en alles mogen publiceren. En dat ze alleen achteraf gecorrigeerd wensen te worden. Door een rechter.
Klomp vindt dat 'een soort puberaal uitoefenen van macht'. Dat dat de feitelijk juiste situatie is, laat Klomp voor het gemak maar even achterwegen. Dat is vooral vreemd omdat Klomp daarna in maar liefst drie alinea's uitlegt dat de vrijheid van meningsuiting toch echt enkel door wetten wordt begrensd in Nederland. Goh, alsof we dat niet wisten! Vraag het maar eens aan Geert Wilders of Gregorius Nekschot. Dat de vrijheid van meningsuiting tegenwoordig ook nog eens de facto wordt begrensd door de angst om het slachtoffer van geweld te worden, hoor je Klomp ook al niet over.
U vraat zich misschien af wat Klomp dan wel vermeldt in zijn stukje? Waar wordt hij nou zo 'opstandig' van? Nou bijvoorbeeld 'een gezinsvoogd een nazi en een kinderhandelaar noemen en zijn pasfoto en volledige naam afdrukken op een weblog omdat dat nu eenmaal mijn mening is' en 'Op het internet zeggen dat je geile ex-vriendin wel in is voor sex met vreemde mannen en dat ze graag nu gebeld wil worden op 06-zoveel (...).' Alsof er ook maar iemand is die vindt dat zulk soort dingen moeten kunnen! Met andere woorden, Klomp ageert tegen bizarre stropoppen.
Alsof dat nog niet genoeg is, klopt Klomp zichzelf verderop in zijn stukje ook nog eens op zijn *kuch* moreel hoogstaande borst:
Als journalist hecht ik belachelijk veel waarde aan het vrije woord. Maar dat wil niet zeggen dat je alles maar moet publiceren. Publiceren begint niet bij vrijheid van meningsuiting, maar bij eigen verantwoordelijkheid. De verantwoordelijkheid om te checken of iets wel klopt. Om met context en wederhoor vooringenomenheid en partijdigheid te tackelen. En vooral om stil staan bij de gevolgen van je publicatie.
De rechtspraak is openbaar. Wat ik hoor, dat mag ik gebruiken. Maar dat betekent nog niet dat ik het ook doe. Omdat ik naast de wet een andere verantwoordelijkheid heb. De verantwoordelijkheid om een ander waar nodig te beschermen tegen de willekeur van derden.
Wat een held zeg, die Chris Klomp. Kijk hem eens even moreel verheven boven de rest van het gepeupel uitstijgen. Dat vrijheid met verantwoordelijk komt, begrijpt toch wel zo'n beetje ieder mens met een greintje gezond verstand. Zoals zo vaak gebruikt Klomp ook nu weer de meest vreemde stropoppen om zijn eigen morele superioriteit aan af te kunnen meten. Iedereen die zijn morele gelijk niet erkent, is een 'strafrechtpopulist'. Wat moet het toch heerlijk zijn om zo simpel in het leven te kunnen staan.
