‘Woningmarktsentiment is verslechterd door oorlog in Oekraïne’

De economie is nog maar nauwelijks bekomen van de coronacrisis of de volgende crisis dient zich alweer aan. Dit zorgt voor onzekerheid over de toekomst en dat is slecht voor het woningmarktsentiment. Het vertrouwen bij potentiële kopers is in reactie op de oorlog in Oekraïne gedaald tot onder het dieptepunt van de coronacrisis. Dit hoeft echter niet te betekenen dat het vertrouwen in de woningmarkt even hard onderuit zal gaan, maar het zal zeker een negatief effect hebben op het woningmarktsentiment.

Het Economisch Bureau van ABN AMRO stelt de voorspellingen van het aantal woningaankopen naar beneden bij. Voor 2022 is dat van -10% naar -15% en voor 2023 van +5% naar 0%. In de eerste twee maanden van het jaar zijn er 28.000 bestaande woningen gekocht en dat zijn er 13.000 minder dan in de eerst twee maanden van vorig jaar. Het Economisch Bureau geeft als verklaring voor de daling het feit dat er vorig jaar veel woningen zijn gekocht in verband met het destijds net verlaagde overdrachtstarief voor starters.

ABN AMRO verwacht voor 2022 een huizenprijsstijging van 12,5%. Voor 2023 wordt een stijging van 5% verwacht. De huizenprijzen blijven dus stijgen, maar minder hard dan voorheen. De reden voor deze afzwakking is de betaalbaarheid van de huizenmarkt. ABN AMRO geeft aan dat de betaalbaarheid verslechtert door de stijging van de huizenprijzen en doordat de inkomens onder druk staan vanwege de hoge inflatie. Zo stijgen de netto maandlasten harder dan het netto inkomen. Dit is vooral het geval bij huizenbezitters met een annuïteitenhypotheek. “Door de prijsstijgingen is de gemiddelde koopsom van bestaande woningen gestegen naar €419.000 in februari. Dat is fors hoger dan de NHG-kostengrens van €355.000,” licht Bokeloh toe.

Er zijn meer nieuwbouwwoningen nodig om de doorstroming op de woningmarkt te verbeteren. De overheid is al enige tijd van plan te investeren in meer nieuwbouw, maar vooralsnog is er weinig zicht op een sterke toename hiervan. Dit is vooral te wijten aan de stijgende materiaalkosten, het gebrek aan personeel en de hoge grondkosten.