Het einde van het winkelwagenmuntje: Kans op terugkeer van de over de straten zwervende winkelwagentjes

In de jaren '80, een tijd waarin het zwerfkarrenprobleem op zijn piek was, werd het muntjessysteem ingevoerd als een geniale oplossing. Het was simpel, effectief en bracht discipline. Winkelwagentjes werden niet langer massaal in sloten gedumpt of omgetoverd tot bizarre tuinmeubels. Nee, ze stonden netjes op een rij, wachtend op de volgende gebruiker. En nu, in een tijdperk waarin alles 'gemakkelijker' moet, wordt het muntje afgeschaft.

Laten we duidelijk zijn: dit gaat niet over het verbeteren van klantenservice. Dit is een teken aan de wand dat wij, als maatschappij, steeds verder afglijden naar een cultuur van laksheid en onverschilligheid. Supermarkten zoals Albert Heijn en Jumbo mogen dan wel beweren dat de karretjes "tegenwoordig netjes teruggebracht worden", maar de waarheid is dat zonder het muntjessysteem de deur wagenwijd openstaat voor chaos en verloedering. Zijn we echt zo naïef te geloven dat de menselijke natuur plotsklaps is veranderd?

Frank Dam, de ongekroonde 'karrenkoning' van Nederland, uit zijn terechte zorgen over de terugkeer van de zwerfkarren. En gelijk heeft hij in het AD. De afschaffing van het muntje is een experiment met onze collectieve verantwoordelijkheid, een gok die ons duur kan komen te staan. De straten bezaaid met rondslingerende karren, een doorn in het oog van elke gemeente en een smet op ons nationaal bewustzijn.

En dan hebben we het nog niet eens gehad over de economische gevolgen. Een winkelwagen kost ongeveer 130 euro. Zonder de disciplinerende werking van het muntje zullen de kosten voor vervanging ongetwijfeld stijgen, kosten die uiteindelijk worden doorberekend aan de consument. Ja, u leest het goed: uw boodschappen worden duurder omdat sommigen het te veel moeite vinden een muntje in een kar te stoppen.