Vandaag is de dag waarop we stilstaan bij het Heilige Gezin. Het gezin waarin Jezus geboren werd. De Heilige Maagd Maria en Sint Jozef, die onder meer als titel Schrik der Demonen heeft. En als we stilstaan bij het Heilige Gezin, dan moeten we ook stilstaan bij óns eigen gezin.
Bisschop Rob Mutsaerts legt op deze mooie zondag, de zondag van de Heilige Familie, uit dat de lezingen van de dag het enige deel van de Bijbel hebben waarin we Jezus tegenkomen als tiener. En, zegt hij, dat betekent ook spanningen.
Maar die spanningen zijn helemaal niet slécht. Ja, het leven met tieners is uitdagend - zowel voor de kinderen zelf als voor de ouders. Tieners gedragen zich immers niet altijd even rustig. Ze gaan erop uit...
Zo ook Jezus, onze God, op 12-jarige leeftijd. Hij ging niet met de karavaan mee vanuit Jeruzalem. Maar Maria en Jozef wisten dat niet. Op een gegeven moment kijken ze om zich heen en reageren ze geschrokken: Jezus is er niet!
Ze gaan terug, en daar vinden ze Jezus. In de tempel. "Hoe kon je ons dit aandoen?" vraagt Maria aan Jezus als ze Hem daar vinden. Die reageert: "Waarom heb je naar mij gezocht, ik was in het huis van mijn van Vader." Met andere woorden, dat hadden Maria en Jozef "moeten weten." Zoals Mutsaerts het zegt: "Dat is niet mijn probleem."
Wat lag aan de basis van dit verhaal? Communicatie die niet vlekkeloos verliep.
Er is een belangrijke les, aldus bisschop Mutsaerts. "Het evangelie vertelt ons dat het ons geen goed doet om onszelf te verscheren vanwege familiestress. Het onvermogen van ons om contact te maken is minder een zonde, en meer een prijs die we betalen om met elkaar te leven. En niets is moeilijker dan met meerderen onder één dak te leven."
"Hoe gaan we daarmee om? We willen dit gedoe niet. Kinderen niet, ouders niet... hoe doen we dit?" In de eerste lezing van de dag wordt daar een goed antwoord op gegeven. Want, staat daarin, we moeten elkaar in het gezin met eerlijkheid en vriendelijkheid behandelen. Zéker als dingen moeilijk worden.
Vervolgens vertelt bisschop Mutsaerts dat er een Afrikaanse stam is die iets heel aparts doet als een lid van de stam iets slechts doet. Ze gaan dan allemaal om die persoon heen staan... en daarna zeggen ze stuk voor stuk, één voor één, iets positiefs over die persoon. Maar één woord. "Lief," "vriendelijk," "loyaal." En als dat dan klaar is, dan is de persoon "gecorrigeerd."
Het uitgangspunt daarbij is dus dat vriendelijkheid en liefde beter werken als correctiemethoden dan schreeuwen en boosheid. "Ik denk dat dat klopt," zegt Mutsaerts. Zelf heeft hij daar ook ervaring mee - met jongeren waarmee hij werkt. "Ik weet niet of je dat overal kunt toepassen in deze tijd," gaat hij verder. Maar is het beter dan schreeuwen en elkaar vol woede behandelen?
"Wat een gezin bij elkaar houdt is liefde en elkaar iets gunnen," gaat Mutsaerts verder, "iets van elkaar kunnen hebben."
"Het Heilige Gezin leert familiewaarden... Christelijke en morele waarden leren we allereerst in het gezin. Als we deze waarden [...] niet in ons gezin kunnen vinden, dan kunnen we ook niet verwachten dat we ze daarbuiten kunnen vinden. Want het gezin is een microcosmos van de samenleving. [Het is] de samenleving in het klein."
"Kinderen leren wat ze leven. Als kinderen leven met kritiek, dan leren ze te veroordelen. Als kinderen leven met vijandigheid, dan leren ze te vechten. Als kinderen leven met angst, dan leren ze bang te zijn. En als kinderen leven met medogenloosheid, dan zullen ze zelf medogenloos zijn voor anderen. Als kinderen leven met spot, dan leren ze verlegen te zijn."
"Maar het kan ook anders," legt Mutsaerts daarna uit. "Als kinderen leven met tolerantie zullen ze geduldig zijn. Als kinderen leven met aanmoediging, leren ze zelfverzekerheid te zijn. Als kinderen leven met lof, leren ze te waarderen. Als kinderen leven met goedkeuring, leren ze een positief zelfbeeld te krijgen. En als kinderen leven met acceptatie zullen ze liefde vinden in deze wereld. En als kinderen leven met erkenning, leren ze een doel te hebben. En als kinderen leven met delen, leren ze vrijgevig te zijn."
Zo gaat de lijst door. Als kinderen leven met positieve waarden, dan leren ze die in de praktijk te brengen én ze betrekken die waarden op zichzelf.
Steun De Dagelijkse Standaard financieel via BackMe, want alleen met uw bijdrage kunnen wij ons belangrijke rechtse werk voortzetten en een krachtig alternatief blijven vormen voor de linkse mainstream media. Uw steun is cruciaal om onze onafhankelijke stem te behouden en de vrijheid van meningsuiting te waarborgen in een medialandschap dat vaak overheerst wordt door eenzijdige opvattingen. Samen kunnen we de balans bewaren en een pluriform medialandschap in stand houden.