Onnodige stikstofregels zorgen voor hoofdbrekens bij Nederlandse wielerwedstrijden

De Acht van Westerveld, een wielerwedstrijd in Drenthe, moest bijvoorbeeld worden ingekort vanwege de uitstoot en om niet in de buurt van Natura 2000-gebieden te komen. Zelfs matrixborden langs de weg werden vervangen door vrijwilligers omdat de borden met een vrachtwagen verplaatst moesten worden.

Het organiseren van een wielerkoers vereist het indienen van aanvragen bij provincies, gemeenten en soms zelfs waterschappen. Vergunningen zijn vereist bij start- en finishplaatsen en verklaringen zijn nodig bij passages tussenin. Het belangrijkste punt is dat de koers de Natura 2000-gebieden in Nederland niet mag schaden.

Vooral in Brabant zijn de stikstofeisen extra streng vanwege de slechte staat van de natuur. Het organiseren van een wielerronde wordt steeds complexer en duurder door de stikstofeisen. Organisatoren moeten zich in allerlei bochten wringen om aan de regels te voldoen en het wielrennen lijkt daarmee de meest hopeloze sport om iets in te organiseren.

En dat allemaal om een niet bestaand probleem. Zelfs in de EU is het woord stikstof negens te vinden in de Europese natuurregels. Wielrenners veroorzaken natuurlijk veel stikstof als ze transpireren. Echt we moeten de meest rare toeren uithalen om een papieren bureaucratisch probleem op te lossen. Hopelijk komt er ooit een tijd dat we keihard lachen om deze stikstof fabel.