Haarlems BVNL-raadslid Joey Rademaker: "Stop de symboolpolitiek rondom homohaat!"

Terwijl de homohaat in Haarlem toeneemt, lijkt het stadsbestuur te denken dat het plaatsen van regenboogbankjes, het ophangen van progressvlaggen en het toevoegen van meer genderneutrale toiletten voldoende is om het probleem aan te pakken. Volgens Rademaker wordt hiermee de kern van het probleem over het hoofd gezien en draagt dit type symboolpolitiek slechts bij aan het onterecht geruststellen van de bevolking. "Het zijn juist dit soort zachte maatregelen die daders niet afschrikken", aldus het raadslid.

Rademaker onderstreept zijn argument door te wijzen op het feit dat een groot deel van de homohaat in Haarlem voortkomt uit specifieke gemeenschappen, met name jongeren van Marokkaanse afkomst. Zijn kritiek ligt dan ook bij het feit dat het stadsbestuur deze specifieke groep niet doelgericht aanpakt. "Homohaat bestrijd je door de daders keihard aan te pakken, niet door ze een regenboogbankje te tonen", stelt hij.

Het raadslid heeft naar aanleiding van zijn bezorgdheid een aantal vragen gesteld aan het Haarlemse college. In deze vragen wijst Rademaker op het schijnbare gebrek aan substantiële maatregelen en het teveel focussen op symboliek. Hij vraagt het college onder andere naar de effectiviteit van deze symbolische acties en of deze daadwerkelijk bijdragen aan het verminderen van de problemen waar de LHBTI+-gemeenschap in Haarlem mee te maken heeft.

Bovendien roept hij het stadsbestuur op om een diepgaand onderzoek uit te voeren naar LHBTI-discriminatie in Haarlem, vergelijkbaar met het onderzoek dat recentelijk in Amsterdam is uitgevoerd. Dit, volgens Rademaker, om een duidelijker beeld te krijgen van de omvang van het probleem en om effectievere maatregelen te kunnen nemen.

Het is nu aan het Haarlemse college om te reageren op de vragen van Rademaker en duidelijk te maken hoe zij denken het groeiende probleem van homohaat in de stad daadwerkelijk aan te gaan pakken. Wat in ieder geval duidelijk is, is dat de symboolpolitiek, volgens critici zoals Rademaker, niet voldoende is om de problemen echt bij de wortel aan te pakken.