Zogenaamde 'journalisten' hebben Sigrid Kaag vandaag geconfronteerd met de documenten waaruit blijkt dat D66, het ministerie van Buitenlandse Zaken én de VRPO samen een "documentaire" hadden gemaakt over haar die eigenlijk een propagandafilmpje was. Nou, de manier waarop ze het journaille te woord stond maakt één ding heel duidelijk: in moeilijke omstandigheden improviseren kan ze écht niet. Dan transformeert de elitaire 'moederfiguur' heel snel in een vervelende snob met geen geduld voor andersdenkenden.
https://twitter.com/alexanderbakker/status/1410192075858006017
Politiek verslaggever voor de De Telegraaf Alexander Bakker heeft een video online gezet, die hij snel even gemaakt heeft, van Sigrid Kaag die de media te woord staat nadat ze betrapt is dat ze samen met de NPO propagandamateriaal heeft gemaakt. Voor zichzelf. Het is een korte video, van nog geen minuut, maar oh, oh, oh, wat laat mevrouw zich kennen. Ze zwamt, ze hakkelt, ze stottert... en wordt vervolgens dan maar boos dat iemand haar lastige vragen durft te stellen. Waar halen ze het botte lef vandaan!
Wat vond Kaag er eigenlijk van dat haar campagneteam had geprobeerd een quoteje erin te krijgen, omdat ze vonden dat haar politieke denkbeelden eigenlijk niet duidelijk genoeg werden in de documentaire? Je zou denken dat ze daarop reageert door te zeggen dat haar team zich daar helemaal niet mee moest bemoeien. Maar nee, niets is minder waar!
"Ja, dat was ook de kritiek op de documentaire, hè, dat ze een onvoldoende beeld kregen daarover. Dat was terechte kritiek achteraf ook."
Huh? Dus ze vond die "feedback" van haar team eigenlijk wel prima? Hi-la-risch.
Uh ja. "Maar wat vindt u ervan dat uw campagneteam het probeerde?" vroeg één van de aanwezige journalisten toch nog maar een keer. "Ja, uh, nou, uh, het is niet op mijn verzoek. Het is, uh, niet op mijn verzoek. Uh dat is, dat is. Ze kijken ernaar vanuit buitenlandse zaken en D66..."
"Maar u bent partijleider," zei de journalist daarop. "U wil nieuw leiderschap."
"Uh. Ja, maar, uh, uiteraard nieuw leiderschap," antwoordde een zichtbaar geïrriteerd wordende Kaag. "Op inhoud, op keuzes, op houding."
"Maar dit gaat over de inhoud," aldus de verslaggever snel.
Oeps.
"Ja, maar, als u me even laat uitpraten!, dan uh, dan zegt u, uh, ik vind, dat wist ik bijvoorbeeld niet en dat is een afspraak, een werkafspraak geweest, kennelijk aan het einde. Maar de documentairemakers hebben hun eigen onafhankelijke," ging ze hilarisch genoeg verder, "inzichten en keuzes gemaakt. En ik denk dat het, het zijn opmerkingen geweest, die kunnen ze meenemen, die kunnen ze negeren, dat is aan hén."
Dat laatste sprak ze zo gedecideerd mogelijk uit, want ze wil natuurlijk wel snel even overkomen als een echte powervrouw.
"En nou ga ik weer even naar de formateur," zei Kaag daarna, waarna ze heel hard, met rode kop en al, naar binnen rende.
Een oproep van de redactie: door de coronacrisis heeft DDS het, net als veel andere websites, ontzettend lastig. Wij willen alles gratis leesbaar houden voor iedereen, waardoor we voor onze inkomsten afhankelijk zijn van reclame. Maar bedrijven hebben financiële zorgen, en hebben dus niet veel te makken. Daar merken wij de gevolgen ook van. Vandaar onze omroep aan u, onze lezers: steun ons alsjeblieft! Via het betrouwbare Nederlandse BackMe-systeem kunt u maandelijks óf eenmalig doneren. Doe dat alstublieft, en help DDS in de lucht te blijven!
Jongens, vermakelijker dan dit wordt het niet in Den Haag! Ze had gewoon kunnen zeggen: "Natúúrlijk probeert mijn campagneteam mij zo positief mogelijk afgebeeld te krijgen. Dat is hun wérk. Daar ga ik toch geen sorry voor zeggen, mafketels!" Maar nee. Ze móét het quasi-moreel-superieure spelletje blijven spelen, omdat haar hele imago (en ongetwijfeld ook haar zelfbeeld) daar van aan elkaar hangt.
Hilarisch. Ja, dit is echt puur genieten.