Hoofdredacteur Story gaat los op Nederland: "Wat een onderdanig en week alles-tolereren-landje is dit geworden!"

En hij heeft nog gelijk ook.

Guido den Aantrekker is hoofdredacteur van Story. Je weet wel, dat is dat roddelmagazine van de TMG. Hoewel je zou verwachten dat zo'n man zich eerst en vooral bezighoudt met de uitspraken en het gedrag van, zeg, een Gordon heeft Guido met enige regelmaat iets interessants te zeggen over de politiek én de staat van onze cultuur. Zo ook nu.

https://twitter.com/GdenAantrekker/status/1063773461141692417

Enige tijd later werd die tweet gevolgd door deze:

https://twitter.com/GdenAantrekker/status/1063778975435145217

Het enige verschil tussen Den Aantrekker en ondergetekende is dat ik ervan overtuigd ben dat "de gewone, hardwerkende en goedaardige Nederlander" helemaal niets gaat doen, niet eens zijn stem veranderen bij verkiezingen. Nederlanders als volk hebben al heel lang geen ruggengraat meer. De Nederlander is een weekdier -- dat is al jaren zo.

En nee, het is niet zo dat die hooligans die gisteren geweld gebruikten wél een ruggengraat hebben ofzo. Juist als je een ruggengraat hebt gebruik je geen geweld. Je blijft dan heel rustig en kalm, maar maakt duidelijk aan de professionele slachtoffers dat zij niet op steun of zelfs maar op sympathie hoeven te rekenen. Die hooligans zijn net zo zwak als de politiekcorrecte mafketels in Amsterdam die Jerrie Hoeheetieookalweer héél serieus nemen en hem vertellen dat ze best nog eens naar de kleur van Piet willen kijken.

Het gebrek aan ruggengraat van het Nederlandse volk is een creatie van de politieke bovenklasse. Die heeft ons een mak, lam volkje willen maken. Welnu, dat is gelukt. We zien de gevolgen daarvan nu: ook de laatste kleine restjes Nederlandse cultuur worden vernietigd. Uiteindelijk blijft er alleen een nietszeggende, traditieloze pap van quasi-tolerant multiculturalisme over.

Is dat jammer? Ja, natuurlijk. Maar kijk naar de meest recente peilingen over Zwarte Piet: Nederland staat alweer op het punt om zich over te geven aan de beroepsgekwetsten. Zwarte Piet is ten dode opgeschreven. En met hem het laatste restje van onze oude cultuur en tradities.