Obesitas is levensgevaarlijk en er is niets gezelligs aan. Als mensen te dik zijn hebben we bijna een morele verplichting hen te wijzen op de gezondheidsrisico's. Daarnaast is een eetprobleem vaak een symptoom van iets wat fundamenteler is en dieper zit bij mensen. Een aantal vloggers wijzen in het Parool op de 'psychische gevaren' van fat-shaming. Oftewel, we moeten tegen dikke mensen doen alsof alles okee is en er niets aan de hand is. Dat wordt ook wel licht aangestipt in het stuk. Maar jawel, daar is ook weer die link tussen slecht eten, obesitas/overgewicht en welvaartsziektes.
Zo doe je iedereen tekort. Dikke mensen worden wederom gestigmatiseerd, als boeman gebruikt en in de ongezonde hoek gezet. Met marginalisering en veel zelfhaat tot gevolg. En dunne mensen krijgen de onterechte boodschap mee dat ze, zolang ze maar slank zijn, ze wel 'slecht' kunnen blijven eten.
Ze zeggen zelf ook tegen obesitas te zijn, maar praten de lezers wel aan dat je je zowat moet schamen als je ook maar iets negatiefs denkt over dikke mensen. Daarnaast, dit artikel is het begin van een verschrikkelijke discussie die is overgewaaid uit de
Verenigde Staten. 'Iedereen is lekker zichzelf, laten we iedereen met rust laten.'
Tolerantie is daarmee verworden tot mensen maar met rust laten. Tolerantie en respect komt voort uit het besef dat je allebei mensen bent met een eigen geschiedenis en wereldbeeld. Daar uit voort komt een oprechte discussie over de visies, angsten en tekortkomingen.
Dikke mensen wijzen op hun tekortkomingen of risico's is een vorm van respect tonen. Daarmee bedoel ik niet dat je en publique mensen moet gaan nawijzen en schreeuwen. Neen, dit is weer de zoveelste anglo-amerikaanse discussie zonder diepgang en noodzaak. Het gaat weer over gevoel en niet over feiten en logica. Laten we deze discussie stoppen voordat het door raast.
https://www.youtube.com/watch?v=XepdQGxRRlM