Minister Zijlstra zwabbert zich een weg door het Syrië-dossier. Aan de ene kant beschuldigt zijn ministerie de Koerdisch-Arabische rebellengroepering SDF van mensenrechtenschendingen, maar anderszijds wordt deze club ook gewoon geholpen met luchtaanvallen. Dat blijkt uit antwoorden op Kamervragen. Wil het echte Syrië-beleid nu opstaan? Dat Nederland nauwelijks enig idee heeft wat het in Syrië aan het doen is, dat kwam enkele dagen geleden nog maar eens naar voren uit antwoorden op Kamervragen die minister Zijlstra retour stuurde richting de Tweede Kamer. CDA-parlementariërs Martijn van Helvert en Pieter Omtzigt wilden namelijk weten hoe het zat met de SDF. Dat is een leger dat actief is in het noorden van Syrië, en waar Arabische en Koerdische strijders zich hebben samengevoegd tot één geheel om ISIS te verdrijven.
De SDF staat niet alleen. De groep onderhoudt niet alleen banden met de YPG en PKK, maar ook met Westerse landen zoals Nederland. Een probleem is daarbij echter wel dat de SDF volgens de Nederlandse regering zelf ook geen brandschone handen heeft. Daarom krijgen ze wel steun van Den Haag, maar geen zogeheten 'dodelijke assistentie'. Tenzij ze een belangrijke stad aan het heroveren zijn. Dan komen straaljagers de SDF steunen, ondanks dus alle mensenrechtenschendingen. Want het blijven wel onze bondgenoten, hè?
Het is een enorm raar zwabberbeleid dat Zijlstra verdedigt, maar hij doet het toch echt in antwoorden op Kamervragen die vorige maand gesteld zijn door Van Helvert en Omtzigt:
"Waarom denkt u kennelijk dat jihadisten en door Turkije gesteunde islamisten in Syrië de mensenrechten minder schenden dan de SDF, een groepering die nauw samenwerkt met de Verenigde Staten, ISIS zeer effectief heeft bestreden en waarschijnlijk de meest seculiere oppositiebeweging is in heel Syrië?
De SDF hebben een relevante bijdrage geleverd aan de strijd tegen IS. Tegelijkertijd bestaan er zorgelijke berichten over mensenrechtenschendingen en nauwe relaties van de SDF met de PYD/YPG, die vermeende banden onderhouden met de terroristische organisatie PKK. Het kabinet verleent derhalve geen NLA aan de SDF.
Waarom mag een groepering als de SDF, die u verdenkt van mensenrechtenschendingen, wel luchtsteun ontvangen binnen het Nederlandse mandaat, maar geen NLA (niet-dodelijke assistentie, red.)?
De SDF speelden een cruciale rol in de bevrijding van Raqqa en andere delen van Oost-Syrië op IS. Sinds januari van dit jaar is Nederland wederom actief met F-16’s bij anti-IS operaties. Het Nederlandse mandaat sluit NLA-steun voor de SDF niet uit. Het kabinet kiest evenwel niet voor deze vorm van steun [...]."
Kortom: het Nederlandse kabinet verdenkt SDF van mensenrechtenschendingen, en geeft ze daarom geen steun in de vorm van geld, opleidingen, uitrustingen of voedsel. Want een stel slagers helpen, dat gaat ons beschaafde land te ver. Deze club verdient het niet om geholpen te worden door Nederland. Maar men wil wél zij aan zij met SDF vechten ('bevrijden') en daarmee het gebied dat SDF controleert uitbreiden.
Snapt u het nog? Zoja, dan vind ik dat erg knap. Want dan bent u vermoedelijk de enige. Op
Halbe Zijlstra na dan.
