Als het aan de PvdA had gelegen, zou een Kamerbrede aanpak van de radicaal-islamitische stroming salafisme zijn geblokkeerd. Dat blijkt uit een artikel dat oud-Kamerlid Jacques Monasch schreef voor het Liberaal Journaal, een uitgave van het wetenschappelijke bureau van de VVD. Het scheelde maar een haar, of de PvdA had afgelopen najaar een motie geprobeerd weg te stemmen waarin de Tweede Kamer het kabinet opriep eindelijk eens werk te maken van het bestrijden van het salafisme. Het salafisme is een gevaarlijke stroming binnen de islam die aanzet tot haat en geweld: niet alleen jegens andersgelovigen, maar ook tegen de moderniteit zelf. Volgens het salafisme is het enige goede leven, het leven zoals men dat in de zevende eeuw in Saudi-Arabië deed. Al het andere is schadelijk kufar-gedrag.
Maar ondanks wat er de afgelopen jaren allemaal gebeurd is, wilde de PvdA wilde deze stroming blijven ondersteunen. Dat blijkt uit een
artikel dat oud-Kamerlid Jacques Monasch schreef voor
Liberaal Journaal, het tijdschrift van het WI van de VVD:
"Op een donderdagavond in de herfst van 2016 stond een motie ter bestrijding van het salafisme op de stemmingslijst. De fractie kwam die avond bijeen om de stemmingslijst te bespreken. De fractie koos ervoor om, ondanks het advies van de woordvoerder - hij adviseerde om voor de motie te stemmen - tegen de motie te stemmen. Het gebeurt niet vaak dat het advies van de woordvoerder terzijde wordt geschoven. Het was niet de eerste keer dat door een combinatie van politieke correctheid, doorgeschoten rechtstatelijkheid en politiek opportunisme de PvdA-fractie af zag om op te treden of om een stem te geven tegen de meest gevaarlijke en verfoeilijke uitingen van de islam.
Al door discussiërend vanaf de fractiekamer kwamen we in de grote zaal aan. Er werd even navraag gedaan bij bevriende partijen wat zij zouden gaan stemmen. Uit een korte rondgang bleek dat de PvdA-fractie als enige met de groep Kuzu/Öztürk zou tegenstemmen. Dat was nu ook niet de bedoeling. De hele fractie stemde vervolgens collectief voor. De dinsdag erna werd er tijdens de reguliere fractievergadering niet meer over gesproken."
Monasch had gezegd zelf wél voor de motie te gaan stemmen, en later volgde de rest van de fractie omdat ze niet met de afvallige sociaal-democraten Kuzu en Öztürk in de bedenkelijke hoek gedrukt wilden worden. De voormalige parlementariër gebruikt het voorval om een punt te maken over de slappe knieën van de PvdA, en vertelt vervolgens dat hij enorme tabak had gekregen van - zoals hij dat noemt - het 'onvermogen een eigen positie in te nemen'.
Maar wat mij betreft is dit een groter probleem: het gaat over het onvermogen van de PvdA om iets te doen aan elementen in de Nederlandse samenleving die diezelfde Nederlandse samenleving zo spoedig mogelijk willen vernietigen of in ieder geval te kneden tot een soort Raqqa aan de Maas. En de PvdA - een jaar geleden nog een regeringspartij - was bereid dat gewoon te accepteren vanwege lafheid, politieke correctheid en treurniswekkend opportunisme.
Triest hoor.
