Tijdens de Tweede Kamerverkiezingen van afgelopen maart stonden ze nog tegenover elkaar: Jan Roos en Thierry Baudet. Maar Jan is die rivaliteit voorbij, zo lezen wij vandaag in zijn wekelijkse column. Hij roemt Thierry Baudet en verklaart zijn conservatisme tot het 'nieuwe sexy.' Mijn moeder zegt altijd als het over vluchtelingen gaat: "Ga eens in hun schoenen staan, wat zou jij dan doen?" Nou, dat is heel simpel. Ik zou ook naar de plek gaan waar de beste toekomst voor mijn kinderen is. Ja, ik zou economisch vluchteling zijn als ik in een land woonde waar honger, armoede en onderdrukking heerste. Maar ik woon daar niet. Ik zit aan de andere kant van de brug, in een land met overvloed, welvaart en vrijheid. En dat wil ik graag zo houden. Dit is dan ook altijd het begin van een verhitte discussie.
Mijn moeder verwijt mij niet empathisch te zijn, en ik verwijt haar met maar één partij empatisch te zijn. Want laten we eerlijk zijn: waarom is empathie met de “haves” er niet en met de “have nots” er altijd wel? Want waarom is het slecht om jouw goede levensomstandigheden te willen behouden? Nou, het klinkt gewoon niet zo lekker. En dat is het hele gedoe met niet deugen: je moet er rekening mee houden dat je een marketingprobleem hebt.
Hetzelfde geldt voor mensen die graag Nederland willen houden zoals in hun jeugd. Die zijn al snel eng conservatief, extreem-rechts of racistisch. Het bekt zo lekker om te zeggen dat iemand te beperkt is om verandering te accepteren, terwijl het verhaal dat je geen behoefte hebt aan vreemde religies, aangepaste eigen tradities en onverstaanbare mensen je al gauw xenofobisch maakt. Het is gewoon geen sexy statement als je tevreden bent met zoals het was. Dan ben je iemand “die niet met zijn tijd meegaat” en niet de intellectuele flexibiliteit heeft om in te zien dat grenzen alleen maar streepjes op een wereldkaart zijn.
De keuze om politiek-correct te zijn is niets anders dan de keuze voor de minste weerstand, je bent lekker hip en een goed mens, terwijl de uitwerking desastreus zal zijn; ook voor die GroenLinks-grachtengordelmeisjes. Want zij zijn juist degenen die door onze overvloed, welvaart en vrijheid hun op gebakken lucht gebaseerde inclusieve samenlevingsverhaaltje kunnen uitkramen.
Dat Thierry Baudet in de peilingen nu zo vreselijk aan het groeien is heeft te maken met twee dingen. Ten eerste is men, de gewone Nederlander, het zo langzamerhand spuugzat om steeds maar te moeten aanhoren dat hij dom en xenofobisch is als hij graag een welvarend land met eigen tradities wil behouden en in vrijheid wil blijven leven.
Ten tweede, en dat is het belangrijkste punt, heeft het Forum van Democratie van Baudet het marketingverhaal prima in de vingers. Waar de PVV nog met dommige en flauwe retoriek komt aankakken vormen Thierry en Theo een grote PR-machine met fantastische volzinnen vol waarheden. Conservatisme zal dan ook snel het nieuwe sexy zijn en dan is het te hopen dat het gejammerhout van de Anne Fleurtjes, Sylvaantjes, Gloriaatjes en de Jessetjes weer verstomt.
Want laten we eerlijk zijn, de multiculturele samenleving en haar aanbidders hebben het er niet gezelliger opgemaakt.