Rapport: Nederlandse autoriteiten schatten niet goed genoeg in of verkrachters weer gaan verkrachten
Na de ontvoering van Anne Faber zijn er heel veel mensen die vraagtekens zetten bij het beleid omtrent verkrachters en andere zedendelinquenten. Dat is ook terecht, blijkt uit een rapport van Nationaal Rapporteur Mensenhandel en Seksueel Geweld tegen Kinderen.
Alhoewel heel dit rapport niets te maken heeft met Anne Faber en haar ontvoerder Michael P., schept het wel licht op hoe de autoriteiten te werk gaan. Michael P. heeft in zijn kliniek veel vrijheid gekregen en mocht op een gegeven moment ook weer op vrije voeten de samenleving ingaan. Bij veel van dit soort zaken wordt er niet goed genoeg beoordeeld of iemand ook daadwerkelijk weg mag en kan:
In Nederland doen gedragsdeskundigen in 22 procent van de rechtszaken een uitspraak over het recidivegevaar van een verdachte zonder ook maar enige wetenschappelijk onderzoek te hebben gebruikt. En wanneer ze dat wel doen, is dat niet leidend bij het advies wat ze geven aan de rechter. Dettmeijer: ,,Gedragsdeskundigen en reclasseringswerkers kunnen niet voorspellen of iemand zal recidiveren. Niemand kan immers in de toekomst kijken. Daarom is het gebruiken van een wetenschappelijke methode zo belangrijk.''
In het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten worden er meer wetenschappelijke methodes gebruikt die beter kunnen voorspellen of iemand de fout in kan gaan. Dit hoeft trouwens niet met de medewerking van de zedendelinquent, waar dat nu in Nederland wel het geval is.
Het is sowieso al moeilijk om menselijk gedrag te voorspellen, aangezien de intelligentere zedendelinquenten er alles aan kunnen doen om mensen te overtuigen dat ze weer gezond zijn en de samenleving in kunnen. Die manipulatie kan je moeilijk ontdekken en iets tegen doen als zo iemand vrij wil komen. de risico's zijn altijd erg groot, maar het is in elk geval duidelijk dat er nu sowieso te weinig wordt gedaan om een goede inschatting te kunnen maken.
